“แหม...ช่วงนี้หน้าตาแช่มชื่นเบิกบานเชียวนะพริ้ง” พลอยหวานเอ่ยแซวเพื่อนสาว เมื่อสังเกตเห็นว่าช่วงนี้พริ้งพราวดูสวยสะพรั่งขึ้นจากเดิม
พริ้งพราวหันมายิ้มให้เพื่อนสาว และอาจจะกลายเป็นลูกเลี้ยงของเธอในอนาคตด้วยก็ได้ อีกอย่างอยากจะบอกเพื่อนเหลือเกินว่าไม่ใช่แค่หน้าตานะที่เบิกบาน ตรงนั้นของเธอก็เริ่มบานแล้วเช่นกัน
ก็พ่อของพลอยหวานเล่นกระแทกเธออย่างไม่ออมแรงเลยสักครั้ง เจอกันแต่ละทีจับเธอกินจนไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แค่คิดถึงท่อนเอ็นตอนที่มันเคลื่อนตัวเข้ามาในรูของเธอ พริ้งพราวก็น้ำไหลออกมาแล้ว
“ก็มีความสุขนี่จ๊ะ ก็ต้องเบิกบานเป็นธรรมดา”
“เหม็นคนมีความรัก นี่พริ้ง ขอถามอะไรหน่อยสิ”
“อะไรเหรอ” พลอยหวานขยับเข้ามาใกล้ กระซิบกระซาบเอ่ยออกมา
“พ่อฉันน่ะ เด็ดปะ” พริ้งพราวหัวเราะคิกคักกับคำถามของเพื่อนสาว
“เด็ดมากถึงมากที่สุด เร่าร้อน รุนแรง ดุดัน แข็งแรง อึก ถึก ทน แซ่บมากแก และฉันพูดเอาไว้ตรงนี
