ช่วงเย็น_ "ไปเที่ยวกับเพื่อนมาเหรอจ๊ะหนูทานตะวัน สนุกไหม" ปลาวาฬส่งเสียงถามก่อนใคร ยามที่เห็นร่างอรชรเดินเข้าเขตคฤหาสน์หลังโต มีถุงหิ้วมากมายเต็มสองมือ ด้านข้างท่านก็มีลูกสาวและลูกชายนั่งรับลมในช่วงบรรยากาศลมพัดเย็นสบาย "สนุกมากเลยค่ะ นานๆ ทีเพื่อนสมัยเรียนถึงจะว่างหยุดพร้อมกันค่ะ" ร่างอรชรบอก ไปนั่งตรงพื้นหญ้าข้างผู้ใหญ่ ปล่อยสายตาคมจ้องมองแทบจะกลืนกิน "แค่ไปเจอเพื่อนหรอกเหรอ" สายตาคมจงใจมองเหยียดหยาม "ค่ะ" "อ้อ...ใบหลิวกับเตตัสใช่ไหม พี่จำได้ว้าเราสนิทกันมากเลย" ใบบัวบอก "ใช่ค่ะคุณหนู พอต่างคนเริ่มแยกไปทำงานกัน เลยไม่ค่อยได้เจอแล้วค่ะ" "อย่างนี้ล่ะนะชีวิตวัยรุ่น เรียนจบก็ทำงาน อีกหน่อยก็ต้องหาคู่ชีวิตสร้างครอบครัว" ปลาวาฬบอก เอื้อมมือมาวางบนศรีษะทานตะวัน "ไม่ใช่ว่าข้ามขั้นไปแล้วเหรอ" ไบเบย์พูด "ทำไมพูดอย่างนั้นล่ะเรา แม่เชื่อว่าทานตะวันเป็นเด็กดี ไม่เคยมีปัญหาตั้งแต่ตอน