22. รู้จักส่งเสียงขอชีวิต NC25+

1327 คำ

ก็อก! ก็อก! "เป็นอะไรหรือเปล่าทานตะวัน!" เสียงเรียกอยู่หน้าประตูห้องของรุ้งยิ่งทำให้ร่างอรชรสะดุ้งเฮือก สบตากับคนโมโหอย่างกล้ากลัว "ถ้าเธอไม่บอก จะปล่อยให้คนอื่นเข้ามาดูเราเอากันก็ได้นะ" น้ำเสียงแหบพร่าพูด ขยับตัวร่นลงไปอยู่ตรงระหว่างต้นขาเรียวกดดัน เห็นสีหน้าอึดอัดที่ทานตะวันแสดงออกเขายิ่งชอบใจ "ทานตะวันเป็นอะไรไหม!" "มะไม่เป็นค่ะ ทานตะวันกำลังจะนอนเลยพี่รุ้ง...อ๊า" เธอปล่อยเสียงครางต่ำในท้ายประโยค ตอนโดนสันจมูกดมดอมซอกกลีบกุหลาบงาม เป็นสัมผัสสยิวกิวที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน "อ้อ..งั้นนอนเถอะ พรุ่งนี้เช้าพี่จะมาปลุก" "คุณ!...ออกไปจากตรงนี้นะ" เธอเตือนข่มเสียงเบา รีบดันศรีษะใหญ่ออกจากร่องงาม มันกระด้างอายมากกว่าจะใครมามองของสงวนใกล้ๆ "เธอจะให้ฉันออกจากห้องตอนนี้ก็ได้นะ เผื่อว่าคนอื่นจะได้รู้เรื่องนี้ด้วย" ร่างกำยำดีดตัวลุกพรวดลงจากเตียง หมับ! "ขอล่ะ...อย่าทำให้ฉันรู้สึกแย่ไปก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม