Talk ติณ
โรงพยาบาล
ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉินพร้อมกับกลุ่มเพื่อนและพ่อแม่ของน้ำมนต์ที่เพิ่งจะมาถึงโรงพยาบาลกันเมื่อครู่ ผมแยกตัวออกห่างจากคนอื่นมานั่งเงียบๆ คนเดียว เพราะรู้ดีว่าพวกเขาคงไม่ชอบหน้าผมสักเท่าไหร่
สาเหตุก็เพราะเรื่องที่เคยทำเลวเอาไว้กับน้ำมนต์สารพัด
ตอนนี้ได้แต่ภาวนาขอให้ลูกของเราปลอดภัย ขอให้เขาได้มีโอกาสเกิดมาดูโลก ผมรู้ว่าน้ำมนต์ก็ไม่อยากสูญเสียเหมือนกันกับผม
ที่ผ่านมาผมทำเลวสารพัด ทำให้น้ำมนต์เสียใจแบบไม่ลังเล ไม่แสดงความรู้สึกเห็นใจเวลาที่เธอร้องไห้จากการกระทำชั่วๆ ของตัวเอง มันคงจะน่าสมเพชมากที่ตอนนี้ตัวผมกำลังรู้สึกผิดฉิบหายกับเรื่องที่เคยทำลงไป
ผมเชื่อมั่นมาตลอดว่าความคิดของตัวเองนั้นถูกที่สุด ผมเชื่อในสิ่งที่อากิตบอกอย่างไม่คิดจะสืบหา ผมตั้งใจแก้แค้นพวกเขาเพื่อพ่อ
ผมทำร้ายไอ้เหนือทั้งที่มันคือเพื่อนที่คบกันมาตั้งแต่เด็กๆ ผมเอาความแค้นเป็นที่ตั้
