“ ติ๊งต่อง!!! ติ๊งต่อง!!!
เสียงกดกริ่งหน้าร้านเรียกให้คนที่กำลังก้มหน้าก้มตาเงยขึ้น รอยยิ้มฉีกจนสุดเมื่อเห็นว่าชวกรมาหาเธอ
“มาได้ยังไงคะ ไหนบอกว่าขึ้นเวรดึก” แม้จะดีใจแต่ก็อดเป็นห่วงกลัวเขาพักผ่อนไม่เพียงพอ เพราะเห็นบ่นว่าเมื่อวานทั้งที่ออกเวร 7 โมงแท้ ๆ ยังลากยาวไปยัน 10 โมงเพราะติดผ่าตัด
“ผมเทรนน้องไว้แล้ว รับรองวันนี้ไม่เยิน” เมื่อเห็นคนรักเขาก็เข้าไปดึงเข้ามากอด ทั้งเดินสำรวจในร้านเมื่อไม่พบอะไรผิดปกติ จึงเดินมาหาเธอ
“เจอคุณนวลวรรณที่ไหนคะ มาด้วยกัน” เสียงเล็กทักคนที่มาด้วยอย่างแจ่มใส ต่อให้ออกจากบริษัทนั้นแบบไม่สวย แต่เธอรู้เหตุผลดีว่าออกมาเพราะอะไร และคนที่ทำให้เธอออกมาจากที่นั่นกำลังชดใช้กรรม
“เจอกันบังเอิญค่ะ เลยขอติดรถมาหาเธอด้วย ตั้งแต่ออกจากบริษัทฉัน ราศีจับ คิวแน่นจนซื้อไม่เคยทัน ต้องมาหาเจ้าของร้านเผื่อจะกรุณา” นวลวรรณตอบกลับ เพราะร้านนี้ทั้งคุกกี้และครัวซองต์ เธอไม่
