บทที่ 18 ไม่เคยสำนึก 2/2

1003 คำ

“นี่กรุงเทพ ฉันอยู่มาหลายปีแล้วนะคะ” “นั่นมันเมื่อก่อน เดี๋ยวนี้ขโมยโจรมากมาย หากไม่ได้เป็นคนไปรับส่งคุณเองกับมือก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดี อีกอย่างกลัวเมียนอกใจไปหาหนุ่ม ๆ หน้าใส” “ไม่ต้องห่วงค่ะ นอกใจแน่นอน เพราะสามีหื่นหนักมากรับมือไม่ไหว” เสียงหยอกเย้าของเธอทำให้เขาเริ่มยิ้มออก บางทีเขาก็กังวลเกินเหตุไปเอง “ย้ายมาอยู่บ้านนะ อย่างน้อยยังมีแม่คอยดูแลคุณกับลูก ผมหายห่วง” “ฉันก็อยู่คอนโดกับลูกลำพังมาตั้งหลายปี” “วรา....!” เสียงเรียกยืดยาวทำให้เธอเลิกโต้เถียงเขาแล้วก็ตกลงยอมกลับมาอยู่ที่บ้าน นั่นถึงทำให้คนรักเบาใจ เขาบอกเมื่อคืนแล้วอีกสามวันก็ต้องแยกกันนอน คนที่เคยนอนร่วมกันมาตั้งหลายเดือนก็รู้สึกเปลี่ยวเหงาขึ้นมา แม้เมื่อก่อนไม่มีเขาเธอก็อยู่ได้ แต่ยามนี้ไม่เหมือนเก่าอีกต่อไปแล้ว “ตั้งใจทำงานนะคะ” เขาวิดีโอคอลมาหาเธอก่อนจะเข้าเวร และวันนี้อยู่ดึกคืนแรกยาวต่อเนื่องกันห้าวัน แน่นอนว่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม