เอวาริณหน้างอเป็นม้าหมากรุกเมื่อมาถึงชายหาดหัวหินแล้วไม่เจอม้าตัวโปรดเพราะเจ้าของพากลับไปพักแล้วเนื่องจากตลอดทั้งวันนักท่องเที่ยวพากันมาใช่บริการจนมันเหนื่อย
“เรามาพรุ่งนี้ก็ได้เอวา จองคิวไว้ก่อนดีไหม”
“แต่พรุ่งนี้เราต้องกลับแล้วนะคะพี่กานต์”
“กลับค่ำหน่อยก็ได้”
“แต่กว่าจะถึงก็ต้องดึกแน่ๆ พี่กานต์ต้องไปทำงานเช้าวันจันทร์นะคะ”
“ขับรถแค่นี้ไม่เหนื่อยหรอกนะ” เขายินดีทำทุกอย่างเพื่อให้เธอกลับมายิ้มได้
“ไม่ดีกว่าค่ะ ตอนนี้เอวาโตขึ้นแล้วบางทีม้ามันอาจจะหนักเดินไม่ไหวก็ได้ค่ะ”
“ไม่เสียใจเหรอ เราตั้งใจแล้วนะ”
“ก็นิดหน่อยค่ะเรากลับกันเถอะค่ะ”
“ไปเดินตลาดโต้รุ่งกันไหม หาของกินอร่อย” เขาถามอย่างรู้ใจ
“ดีเหมือนกันค่ะ เอวาอยากกินตั้งหลายอย่าง”
เมื่อตกลงกันได้เขาก็พาเอวาริณมายังตลาดโต้รุ่งตั้งแต่ตลาดเริ่มเปิดคนจึงยังไม่ค่อยพลุกพล่านทำให้เขาและเธอเดินเลือกซื้ออาหารและทานไปด้วยกันสนุกสน
