“วันนี้คุณพิ้งค์ห้ามหายไปไหนอีกนะคะ ไม่อย่างนั้นป้าโดนคุณเก้าดุแน่เลยค่ะ” ประไพยืนก้มหน้าอยู่ข้างๆ โต๊ะ แม้หญิงสาวจะชักชวนและบังคับให้มานั่งด้วยกันแล้วก็ตาม
“ป้าโดนคุณเก้าไล่ออกแน่ค่ะ”
“ปกติคุณเก้าของป้าใจร้ายไหมคะ”
“ไม่ค่ะ แต่ดุเป็นบางเรื่องที่ขัดใจ อย่างเช่นเรื่องคุณพิ้งค์”
“เอาเป็นว่าวันนี้พิ้งจะอยู่รอคุณเก้าของป้าไพ แล้วพิ้งค์จะกลับออกไปตอนพิ้งค์ได้เจอเขาแล้วดีไหมคะ”
ประไพฉีกยิ้มกว้าง พยักหน้ารัว เธอยังไม่ทันได้กินข้าวก็มาช่วยประไพเก็บกวาด แม้จะถูกห้ามปรามก็ไม่ฟัง เพราะทีนางก็ไม่ฟังเธอเช่นกัน ทั้งคู่ต่างถูกชะตาในกันและกัน
“คุณพิ้งค์นี่ดื้อจังค่ะ ถ้าคุณเก้ามาเห็นป้าคงโดนดุอีกแน่”
“คุณเก้าของป้าไพนี่โหดจังนะคะ วันนี้จะดุหลายเรื่องแล้ว” หญิงสาวกำลังถูพื้นส่งยิ้มให้ผู้สูงวัย
“เราก็ลูกจ้างเหมือนกันค่ะป้าไพ... อย่าคิดมากเลย บางทีงานของป้าไพยังมีเกียรติกว่างานพิ้งค์อีกค่ะ”
คนพูด
