“เป็นยังไงบ้าง เจ็บตรงไหนหรือเปล่า” เขาลุกขึ้นนั่งสำรวจคนที่นอนอยู่ด้วยสายตา แต่หญิงสาวโกหกด้วยการส่ายหน้า
“อย่ามาโกหก เจ็บตรงไหนก็บอก ปวดตรงไหนก็บอก” เขาลุกจากเตียงเดินอ้อมมาอีกฝั่ง ปรับเตียงให้หญิงสาวได้นั่งสบายขึ้น
“มองเห็นฉันชัดไหม” เพราะดวงตาบวมปูด ทำให้เขาเป็นห่วงเรื่องการมองเห็น เกิดอะไรขึ้นจะได้รักษาให้ทันท่วงที หญิงสาวพยักหน้า
“นี่กี่นิ้ว” เขาชูสามนิ้ว พชิรายิ้มบางๆ
“สามนิ้วค่ะ”
“แล้วนี่ล่ะ” เขาชูนิ้วก้อย นิ้วชี้ นิ้วแม่มือขึ้น คนที่นอนเจ็บอยู่ถึงกับหน้าขึ้นสีเลือด ก็มันเป็นสัญญาลักษณ์ของการบอกรัก
“มองไม่เห็นค่ะ” เธอตอบออกไปแล้วเสมองไปทางอื่น กลัวเขารู้ว่าเขิน
“ต้องเรียกหมอพาไปเช็คม่านตาสักหน่อย อาจจะมีปัญหาเรื่องการมองเห็น” เขาอยากจะแกล้งเธอ มือหนาวางลงบนศีรษะเล็ก
“ฉันตกใจมากเลยนะรู้ไหม” สายตาของทั้งคู่ประสานกัน
“พิ้งค์...” เธอต้องรู้แม้จะไม่อยากถาม
“... พิ้งค์โดนพวกมัน
