“แกกล้าโกหกฉันเหรออีบ้า! กล้าดียังไงอีขี้ครอก!”
ดาหวันที่พอจะรู้มาจากสายของเธอว่าวันนี้กฤษกรพาพิมพ์นารามาที่บริษัท จึงพยายามตามมาอย่างใจเย็น แต่มันก็อดไม่ได้ที่จะหาที่ระบาย นังเลขาหน้าใสนี่แหละเหมาะที่สุด
“คุณดา คุณเก้าไม่อยู่จริงๆ นะคะ”
พชิรายังคงวิ่งไปขวางหน้าคนตัวโตกว่า ดาหวันอาจจะมีเชื้อลูกเสี้ยวอยู่บ้าง เธอสูงและตัวใหญ่กว่าสาวเอเชียไซส์ปกติ แต่มันจะไม่เป็นปัญหาเลย พชิราสามารถสู้กับเธอได้สบายๆ เพราะหญิงสาวเคยเรียนวิชาป้องกันตัวมา แต่เพราะด้วยเหตุผลดาหวันคือผู้หญิงของเจ้านาย หากเธอยังรักที่จะทำงานนี้ เธอต้องไม่มีปากเสียงกับผู้หญิงของเขา
“หลีกไป!” ดาหวันตะคอก ขณะที่อีกคนที่ยังคงยกมือขึ้นลูบแก้มตัวเอง
“คุณดาคะ เชื่อพิ้งค์เถอะค่ะ” พชิราไม่ยอมแพ้
“หลีกไปอีบ้า!”
ดาหวันยกมือขึ้นอีกข้างหมายจะฟาดลงแก้มนวลที่ยังคงมีพื้นที่ว่าง แต่ประตูบานใหญ่ถูกเปิดกว้างเสียก่อน พร้อมกับกฤษกรที่เดินออ
