เจ้าของห้องอย่างอารอนได้แต่จ้องมองผู้ร่วมห้องชั่วคราวกินอาหารที่เขาทำอย่างเอร็ดอร่อย ชายหนุ่มจึงอารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง และเผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว แต่เมื่อรู้ตัวว่ากำลังยิ้มเพราะยายคาวฮอม เขาจึงหุบยิ้มฉับ ไม่! เขาไม่มีทางชอบเธอแน่ แค่อยากจะแกล้งเล่นๆ ก็เท่านั้น เพราะเธอดันมากล่าวหาว่าเขาเป็นเกย์ แล้วไหนยังจะพูดจาไม่เข้าหูตอนงานแต่งของแพทริกอีก เขานึกย้อนกลับไปยังเหตุการณ์ในวันนั้น
“ฉันก็ไม่เคย อยากจะได้ผู้ชายที่เป็น…ผู้ชายแบบคุณมาเป็นเจ้าบ่าวหรอกนะ”
“ทำไม ผู้ชายอย่างผมมันเป็นยังไง” จากที่จะเย้าให้เธออารมณ์เสีย กลายเป็นเขาเองที่ต้องหงุดหงิด
“ผู้ชายอย่างคุณน่ะเหรอ…” เธอแกล้งมองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วเบะปากใส่ พร้อมไหวไหล่ขึ้นลงอย่างกวนอารมณ์ แล้วเดินหนีเขาไปโดยไม่ยอมพูดต่อให้จบ
“โธ่เว้ย!” เขาไม่ได้เดินตามเธอ แต่สบถออกมาอย่างหงุดหงิด “อย่าให้ถึงตาผมมั่งนะ ยายคาวฮอม” เขาบ่นออกมาอย่างคาดโทษ
