bc

ยั่วรักเทพบุตรร้าย

book_age16+
171
ติดตาม
1K
อ่าน
เศรษฐี
จบสุข
หวาน
ชายจีบหญิง
ลึกลับ
ออฟฟิศ/ที่ทำงาน
เจ้าเล่ห์
like
intro-logo
คำนิยม

นักฟุตบอลชื่อดังระดับโลก แถมพ่วงท้ายด้วยตำแหน่งรองประธานเออาร์ สปอร์ต แมกกาซีน นิตยสารยักษ์ใหญ่ในกรุงลอนดอนอย่างอารอน เรมี่ ต้องหัวเสียเมื่อจู่ๆ สาวไทยนัยน์ตากลมโต ผิวสีน้ำผึ้งอย่างปรียาภัทรที่เขาถูกตาต้องใจตั้งแต่ได้พบกันครั้งแรกกล่าวหาว่าผู้ชายที่มีใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุตร ทั้งยังมีเสน่ห์อย่างล้นเหลืออย่างเขาเป็นเกย์ เพื่อเป็นการสั่งสอนผู้หญิงที่กล้าอวดดีใส่เขา เขาจึงต้องจัดการอย่างเด็ดขาดโดยการทำให้เธอมาอยู่ใต้เรือนกายกำยำของเขาซะ จะได้เลิกกล่าวหาเขาแบบนั้น

“ถ้าผมจำไม่ผิด งานแต่งของเพื่อนรักของคุณและเพื่อนรักของผมเมื่อหลายเดือนก่อน จะไม่ได้มีแค่บ่าว-สาวเท่านั้นนะที่ได้เข้าหอ” คำพูดของเขา ทำให้เธอใจเต้นตึ้กตั้ก ไม่! เขาไม่มีทางจำได้หรอก

“คุณหมายความว่าไง” เธอทำใจดีสู้เสือถามเขาอย่างไม่กลัวคำตอบที่จะได้รับกลับมา เพราะมั่นใจว่าเขาจำไม่ได้อย่างแน่นอน เขายกยิ้มที่มุมปากก่อนที่จะพูดออกมา

“ก็หมายความว่า คืนนั้น เพื่อนเจ้าบ่าว-เจ้าสาวอย่างผมกับคุณ ก็ได้เข้าหอด้วยน่ะสิ”

“ฉะ…ฉันว่าคุณจำผิดคนแล้ว มะ…ไม่ใช่ฉันหรอก” ปรียาภัทรส่ายหน้าปฏิเสธ

“ผมเป็นคนอุ้มคุณไปวางบนเตียงเองกับมือ แถมยังบรรจงมอบบทรักแสนเร่าร้อนให้คุณทั้งคืน ทำไมผมจะจำไม่ได้” หน้าเธอขึ้นสีแดงระเรื่อทันทีที่เขาพูดจบ ทำไมเขาถึงจำได้ขนาดนั้นทั้งๆ ที่เธอจำได้แค่ว่าตื่นขึ้นมาแล้วเจอเขานอนร่างเปลือยเปล่าอยู่ข้างๆเพียงเท่านั้นเอง

“มะ…ไม่ใช่ฉันแน่” เธอยังยืนกราน เรื่องอะไรจะยอมรับง่ายๆ หลักฐานอะไรก็ไม่มีเสียหน่อย

“ผมให้โอกาสคุณตอบอีกครั้งนึง” เขายังรอคอยคำตอบจากเธออย่างใจเย็น

“ไม่ใช่…อะ…อื้อ…” เธอยังพูดไม่ทันจบ เขาก็คว้าร่างบางเข้ามาประชิดตัวพร้อมบดจูบริมฝีปากบางอย่างหนักหน่วง จนคนในอ้อมแขนแทบจะขาดอากาศหายใจ ร่างบางเกือบจะไปกองอยู่กับพื้น ดีที่เขายังโอบกอดเธอเอาไว้

“คราวนี้พอจะจำได้บ้างหรือยัง”

chap-preview
อ่านตัวอย่างฟรี
ตอนที่ 1
หญิงสาวค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างยากลำบาก เพราะรู้สึกมึนศีรษะมาก มากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เธอพยายามกระพริบตาถี่ๆ และในที่สุดเปลือกตาบางก็เปิดกว้างสำเร็จ เธอพยายามสะบัดศีรษะเพื่อขับไล่ความงุนงงออกไป แต่มันก็ช่วยได้ไม่มากอย่างที่ต้องการ มือบอบบางทั้งสองข้างวางลงข้างลำตัวแล้วชันตัวลุกขึ้นในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน รู้สึกหนาวสะท้านไปทั่วทั้งร่าง จึงก้มมองสำรวจร่างกายของตัวเอง ตายแล้ว! เสื้อผ้าเธอหายไปไหน หญิงสาวตาเบิกกว้างพร้อมกับเหงื่อที่เริ่มผุดตามใบหน้า ดวงตาของเธอต้องเบิกกว้างมากกว่าเดิม เมื่อหันไปด้านข้างแล้วพบว่ามีชายหนุ่มนอนหันหลังเปลือยเปล่าให้เธอ มีเพียงห่มผ้าปกปิดช่วงล่างเอาไว้ ซึ่งก็เดาได้ไม่ยากว่าท่อนล่างของเขาก็คงจะเปลือยเปล่าไม่ต่างกัน เห็นแค่แผ่นหลังกว้างเธอก็รู้ทันทีว่าเขาเป็นใคร แต่…เธอควรจะดูให้แน่ใจ หญิงสาวเอี้ยวตัวเพื่อจะได้มองหน้าของเขาอย่างชัดเจน ก่อนจะเอามือบอบบางทั้งสองข้างปิดปากตัวเองเอาไว้เพื่อไม่ให้เสียงกรีดร้องเล็ดลอดออกมา เธอคือผู้หญิงที่ต้องเจอกับความอัปยศ! เธอคือผู้หญิงที่ต้องพบกับความโชคร้ายที่สุดในชีวิต! เพราะเธอคือผู้หญิงที่เสียความสาวให้ผู้ชายที่เป็นเกย์ หญิงสาวรีบกระวีกระวาดปีนลงจากเตียงโดยไม่ได้สนใจร่างเปลือยเปล่าของตัวเอง รวบเอาเสื้อผ้าของเธอที่อยู่อย่างกระจัดกระจายตามพื้นห้อง หยิบมันขึ้นมาสวมใส่อย่างลวกๆ ในสมองคิดได้อย่างเดียวว่า ‘ต้องออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด’ คิดได้ดังนั้นจึงรีบสาวเท้าออกจากห้องไปโดยไม่หันกลับมามองอีก หลังจากที่เธอออกไปแล้ว คนที่เธอคิดว่ากำลังหลับอยู่ ก็ค่อยๆ ชันตัวลุกขึ้นมาในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน พิงแผ่นหลังเปลือยเปล่าไว้กับพนักเตียง มุมปากกระตุกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ สายตาคู่คมที่กวาดมองไปรอบๆ เสื้อผ้าที่สวมใส่เมื่อคืนกระจัดกระจายอยู่ตามพื้นห้อง แต่ชายหนุ่มไม่คิดจะแยแส ร่างเปลือยเปล่าก้าวลงจากเตียง เดินข้ามสิ่งกีดขวางที่อยู่ตามพื้นห้อง แล้วตรงไปยังห้องน้ำ ชายหนุ่มจัดการหมุนก๊อกน้ำเปิดฝักบัวเพื่อชำระร่างเปลือยเปล่าที่ประกอบด้วยกล้ามเนื้อแน่นไปทุกสัดส่วน บริเวณหน้าท้องก็เต็มไปด้วยซิกแพคไร้ไขมัน ด้วยความที่เขาเป็นนักกีฬาทำให้เขาได้ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ รูปร่างของเขาจึงดูสมบูรณ์แบบอย่างไม่มีที่ติ ผมสั้นสีบลอนด์น้ำตาลที่มักจะเซตเป็นทรงสุดเท่ห์ดูยุ่งเหยิงไปบ้าง แต่ไม่ได้ทำให้ใบหน้าหล่อเหลาดูดีลดลงแต่อย่างใด ยิ่งเป็นการเพิ่มความมีเสน่ห์อย่างเหลือร้ายให้เขามากขึ้นไปอีกเท่าตัว เมื่ออาบน้ำเสร็จเรียบร้อย เขาก็คว้าผ้าเช็ดตัวมาผูกเอวเอาไว้อย่างหลวมๆ แล้วก้าวออกมาจากห้องน้ำ สายตาคู่คมมองไปยังประตูที่หญิงสาวเพิ่งเดินออกไปเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา “นึกว่าจะแน่! ยายคาวฮอม” ชายหนุ่มกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์อีกครั้ง ร่างสูงที่กำลังนอนหลับสบายอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ภายในเพนต์เฮาส์ส่วนตัวสุดหรูใจกลางกรุงลอนดอน ต้องสบถอย่างหัวเสีย เมื่อเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือส่งเสียงกรีดร้องรบกวนโสตประสาทกลางดึก มือหนาควานหาเครื่องมือสื่อสารที่อยู่บนหัวเตียงอย่างสะเปะสะปะ ก่อนจะหาพบแล้วกดรับสาย “ว่าไงครับ คุณแพทริก” อารอนตอบรับด้วยน้ำเสียงที่ดูหงุดหงิดเล็กน้อย ก็คราวก่อนคุยวิดีโอคอลกันอยู่ และเขาจะขอคุยกับสาวที่อีกฝ่ายกำลังคั่วอยู่เท่านั้นแหละ เพื่อนตัวแสบอย่างแพทริกดันกดปิดหนีเสียอย่างนั้นจะไม่ให้เขาหงุดหงิดอีกฝ่ายได้ยังไง “ฉันมีเรื่องให้นายช่วยหน่อย” ปลายสายเอ่ยกลับเสียงจริงจัง “อย่างนี้ทุกทีสิน่า ถ้าไม่มีธุระนายก็คงไม่โทร.หาฉันหรอก” “เฮ้ย! อย่าเพิ่งงอนดิ เรื่องนี้ฉันซีเรียสจริงๆ นะ” “งั้นก็ว่ามา” “รบกวนนายช่วยส่งเครื่องบินส่วนตัวของนายมารับฉันหน่อยสิ” “ที่ประเทศไทยน่ะนะ” อารอนร้องถามอย่างตกใจ พร้อมๆ ผุดตัวลุกนั่งบนเตียงขนาดคิงส์ไซด์อย่างพรวดพราด “เฮ้ยๆ ทำไมล่ะ ไหนว่าจะเดินทางเครื่องบินโดยสารจากประเทศไทยไง แล้วนายต้องเดินทางคืนนี้ไม่ใช่หรอกเหรอ” “คือ...ฉันมีปัญหานิดหน่อย” แพทริกอ้ำอึ้งไม่กล้าบอก “บอกมา เอาให้เคลียร์ ไม่งั้นฉันเซย์โน” “ชิท!” แพทริกสบถออกมาเบาๆ “คือฉันจะพาวีไปด้วย” “พาคุณวีมาด้วย ก็บินมาจากเมืองไทยก็ได้นี่ ปกตินายก็ไม่ใช่คนเรื่องมากอะไรอยู่แล้ว หรือคุณวีอยากนั่งเครื่องบินส่วนตัว” “ไม่ใช่แบบนั้น วีไม่ได้เรียกร้องอะไร” “แล้วยังไง รอบนี้เอาให้เคลียร์ ถ้านายไม่เล่าให้หมด ฉันจะวางแล้วนะ” อารอนแกล้งขู่ เขาไม่ได้คิดจะวางสายจริงๆ หรอก แต่อยากรู้ความจำเป็นที่อีกฝ่ายต้องการเครื่องบินส่วนตัวต่างหาก “โธ่เว้ย! เดี๋ยวก่อน โอเค ฉันบอกแล้ว คือว่าฉันกับวีเข้าใจผิดกันนิดหน่อยแล้วเธอคงไม่ยอมไปกับฉันดีๆ แน่ นายเข้าใจฉันใช่ไหม” “อย่าบอกนะว่านาย...” “ใช่...ฉันจะฉุดวี” คำตอบของแพทริกทำให้เขาช็อกตาเบิกกว้าง พร้อมกับอ้าปากค้างไปชั่วขณะ ไม่อยากจะเชื่อคนอย่างแพทริกถึงกับต้องฉุดผู้หญิง แบบนี้เขาคงต้องไปรับแพทริกด้วยตัวเองซะแล้ว “โอเค ฉันจะจัดการให้เดี๋ยวนี้!” อารอนรับคำเพื่อน เอาวะ ในเมื่อเพื่อนขอเขาก็จะช่วย หวังว่าเขาคงไม่ต้องไปนอนเล่นในตะรางเพราะคดีมีส่วนรู้เห็นในการลักพาตัวหรอกนะ อารอน เรมี่ นักฟุตบอลฝีเท้าดี สังกัดสโมสรยักษ์ใหญ่ในกรุงลอนดอนอย่างสโมสรเรดลอนดอนฟุตบอลคลับ นอกจากเขาจะเป็นนักเตะที่มีชื่อเสียงโด่งดังระดับโลกแล้ว ครอบครัวของเขาก็ยังร่ำรวยมหาศาลจากธุรกิจสิ่งพิมพ์ที่มีหลายสาขากระจายอยู่ทั่วทุกมุมโลก โดยสาขาที่ใหญ่ที่สุดตั้งอยู่ใจกลางกรุงลอนดอนในสหราชอาณาจักร ชื่อบริษัทก็คือเออาร์ สปอร์ต แมกกาซีน อารอนมีเพื่อนที่สนิทกันมากอย่างเดวิด แพทริก มอร์แกนซึ่งเป็นนักเตะสังกัดสโมสรเดียวกันกับเขา ตอนนี้แพทริกเดินทางไปเป็นโค้ชชั่วคราวให้แก่นักกีฬาฟุตบอลเยาวชนของประเทศไทยตามที่ได้รับหนังสือเชิญ และแพทริกก็ตอบตกลง และตอนนี้ก็ครบกำหนดสองเดือนที่แพทริกต้องเดินกลับมาที่กรุงลอนดอน อารอนรู้มาว่าช่วงที่แพทริกไปอยู่ที่นั่นได้ไปเจอสาวไทยที่ถูกใจเข้า เจ้าตัวถึงกับออกปากว่าหญิงสาวที่ชื่อวีรณาเป็นคู่หมั้น ทั้งที่แพทริกไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนอย่างจริงจังมาก่อน เรื่องนี้อารอนคิดว่าไม่ธรรมดา แถมยังเอ่ยปากให้เขาส่งเครื่องบินส่วนตัวไปรับที่เมืองไทยและงานนี้เขาคงต้องไปด้วยตัวเอง ใช้เวลาเดินทางสิบสองชั่วโมงอารอนจึงเดินทางมาถึงประเทศไทย เครื่องบินส่วนตัวถูกนำลงจอดยังลานจอดเครื่องบินเอกชนแห่งหนึ่ง เขารออยู่ชั่วครู่ โรเจอร์กับลูอิสลูกน้องของแพทริกก็มารับแล้วพาไปยังคอนโดมิเนียมหรูที่ แพทริกพักอยู่ เขานั่งรอแพทริกอยู่ที่ห้องรับแขก เพียงไม่นานอีกฝ่ายก็เดินมาหา ก่อนจะทักทายและหยอกล้อกันตามประสาเพื่อนรัก เขาแกล้งยื่นหน้าเข้าหาทำราวกับว่าจะจูบอีกฝ่าย ซึ่งแพทริกก็ปัดป้องไม่ให้เขาเข้าใกล้เป็นพัลวัน จนกระทั่งมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาแพทริกนั่นแหละ เขาจึงยอมถอยออกมาซึ่งผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่วีรณาที่เป็นคู่หมั้นของแพทริกแน่ เพราะแพทริกบอกว่าอีกฝ่ายไม่สบายนอนพักอยู่ในห้อง และก่อนหน้านี้เขาก็เคยเห็นเธอผ่านวิดีโอคอลแล้ว

editor-pick
Dreame - ขวัญใจบรรณาธิการ

bc

แม่หมอแห่งซูโจว

read
7.2K
bc

เชลยรักท่านอ๋องอำมหิต

read
15.3K
bc

วิญญาณตามรัก

read
1K
bc

พะยอมอธิษฐาน

read
2.3K
bc

คุณหนูสิบเจ็ดตระกูลเจียง

read
10.2K
bc

พันธะร้าย..ดวงใจรัก

read
1.9K
bc

รักต้นฉบับ(ไม่ลับ)แม่มดมนตรา

read
1K

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook