ไทเลอร์รั้งร่างของแอลลี่มากอด ลูบหน้าท้องของภรรยาซึ่งนูนขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดเหมือนจะอวดผลงาน เห็นดังนั้นทั้งปู่ทั้งย่าก็อุทานลั่นเกือบจะพร้อมๆ กัน
“ฮ้า…จริงหรือนี่”
ภัสสรเอื้อมมือไปลูบท้องของลูกสะใภ้เบาๆ
“จริงค่ะแม่…อัลตราซาวด์มาแล้ว ผู้ชายอีกนั่นแหละค่ะ”
แอลลี่ตอบยิ้มๆ สีหน้าและแววตาเปี่ยมล้นไปด้วยความสุข
“อุ๊ย…ดีจังเลยลูก”
คุณย่าที่กำลังจะได้หลานชายเพิ่มขึ้นมาอีกคนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ประกายความสุขล้นพร่างพรายอยู่ในดวงตาทุกคู่ ที่แลสบประสานกันไปมา ท่ามกลางเสียงหัวเราะอันครื้นเครง
“ผมจะเดินเองครับ…”
ร่างน้อยๆ ของไทเกอร์ที่อยู่ในอ้อมแขนของผู้เป็นย่าร้องบอกเบาๆ เมื่อสังเกตเห็นสนามหญ้าสีเขียวขจี มีแมลงปอบินขวักไขว่ น่าวิ่งเล่นวิ่งไล่
“ค่อยๆ เดินนะลูก”
แอลลี่แลตามร่างน้อยๆ ของลูกชายที่กำลังก้าวออกไปกลางสนามหญ้า
ท่าทางของเด็กชายดูซุกซนและร่าเริงมาก แลเห็นเค้าโครงของความหล่อเหลาซึ่ง
