เขาล้วงกระเป๋าเดินเรื่อยเปื่อยเหมือนต้องการฆ่าเวลา แต่ความจริงแล้วเขาอยากไปเห็นจอห์นนี่ต่างหาก เขาเดินปะปนอยู่ในฝูงชนหลากหลายเชื้อชาติ ซึ่งเกือบทั้งหมดล้วนเป็นนักท่องเที่ยว กระทั่งมาหยุดอยู่ที่หน้าร้านขายจักรยานของจอห์นนี่ ตามที่ป้าเหวียนบอกเอาไว้
“เชิญดูข้างในก่อนนะครับ…”
ชายร่างสูงโปร่ง ผิวขาว ตาตี่ ผมเกรียน สวมเสื้อกล้ามสีขาว กางเกงขายาวสีกรมท่า เชื้อเชิญให้ไทเลอร์เข้าไปชมสินค้าภายในร้าน
“ครับ…”
ไทเลอร์พยักหน้า ทำทีให้ความสนใจ
ถ้อยทำที่เอ่ยออกมาอย่างเป็นมิตรของจอห์นนี่ ทำให้ไทเลอร์รู้สึกราวกับว่าโดนเข็มสักร้อยพันเล่มระดมแทงทิ่มเข้าไปกลางหัวใจ ความรู้สึกผิดต่อเขาสร้างความรู้สึกอึดอัดอยู่ในใจเหมือนมีไฟสุม
“เป็นนักท่องเที่ยวหรือครับ…”
จอห์นนี่ยกบุหรี่ขึ้นสูบ พ่นควันสีขาวกำจายออกไปในเวิ้งอากาศ เขา
