“อุตส่าห์เป็นห่วงแทบแย่…แต่คุณกลับมองว่าเป็นการเข้ามายุ่มย่ามวุ่นวายกับชีวิตคุณ ถ้าคุณคิดเช่นนั้น…เราจะแต่งงานกันทำไมคะ เคยถามตัวเองไหม”
สโรชากดน้ำเสียงถามออกมาอย่างขมขื่นใจ เสียแรงที่เธอรักเขาเหลือเกิน
“ใช่…บางทีผมอาจจะลืมถามตัวเองในเรื่องนี้ก็ได้”
เขาโพล่งออกมาทั้งที่รู้ว่ามันจะยิ่งทำให้คนฟังเสียความรู้สึก
“อะไรนะ…”
คิ้วโค้งขมวดชิดเข้าหากัน
สโรชาพยายามระงับอารมณ์ ไม่งั้นคงทะเลาะกันใหญ่โตอย่างแน่นอน คิดเสียว่าเขาแค่ต้องการประชดประชันมากกว่า
กลับจากเวียดนามในครั้งนี้ไทเลอร์ดูเปลี่ยนไปมากอย่างเห็นได้ชัดจนแฟนสาวสังเกตได้ สโรชาเริ่มสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้นในความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขา ไทเลอร์มีคนอื่นยังงั้นหรือ
จู่ๆ…คำถามก็ผุดวาบขึ้นมาในหัวของสโรชา
หรืออาจจะจริงอย่างที่เลขาฯ ของเขาตั้งข้อสังเกต เพราะว่าตอนก่อนหน้าที่จะเข้ามาในห้องของไทเลอร์ สโรชาเพิ่งแวะคุยกัยสายสมรซึ่งเป็นเลขาฯ
