บอกแล้วป้าเหวียนก็คว้าเอาถุงใส่หมวกไหมพรมถักมาหิ้ว ครู่สั้นๆ ต่อมาก็เดินออกไปทางหลังบ้าน คว้าจักรยานคันเก่าขึ้นมาขี่ แล้วปั่นเรื่อยเอื่อยไปตามท้องถนนคดเคี้ยว น้ำฝนที่ขังอยู่ตามหลุมบ่อสะท้อนกับแสงไฟจากเสาต้นสูง ทอดขนานไปตลอดสองข้างทาง วิบวับเหมือนเกล็ดของงูตัวใหญ่ ทอดยาวออกไปสู่ฮาลองเบย์ไนต์มาร์เก็ตซึ่งเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวหลากเชื้อชาติ เหตุการณ์ทุกๆ อย่างภายในบ้านน้อยหลังนั้นล้วนอยู่ในสายตาของไทเลอร์ที่สังเกตการณ์อยู่เงียบๆ การที่มีโอกาสได้มาเยี่ยมบ้านของแอลลี่ในครั้งนี้ ทำให้เขารู้จักชีวิตของเธอดีขึ้น ในมุมที่แตกต่างออกไปจากช่วงเวลาที่เธอทำงานอยู่ในเมืองไทย ภายในครัวแคบๆ หลังบ้าน “ไหนว่ากินข้าวมาแล้วคะ…” เธอว่าเขา ขณะหยิบหมูยอออกมาจากตู้เย็น ชายหนุ่มอาสาเป็นลูกมือช่วยเธอทำอาหาร แต่แอลลี่รู้สึกว่าภายในห้องค