หญิงสาวเดาว่าลิฟต์ต้องหยุดตรงชั้นที่เธอกำลังยืนอยู่อย่างแน่นอน คิดดังนั้นแอลลี่ตัดสินใจหลบวูบไปหลังเหลี่ยมเสาต้นใหญ่ จากนั้นก็ได้ยินเสียงบานประตูสีเงินแยกออกจากกัน พร้อมกันนั้นเงาของใครบางคนก็ทอดยาวออกมาจากประตูลิฟต์
แอลลี่ยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง…
ภาวนาว่าอย่าให้การันย์หันมาเห็น ซึ่งดูเหมือนว่าวันนี้โชคได้เข้าข้างเธออีกครั้ง ได้ยินเสียงฝีเท้าเร่งรีบของการันย์ค่อยๆ ห่างออกไป
ด้วยต้องการเห็นกับตา แอลลี่ตัดสินใจชะโงกหน้าตามออกมาแวบหนึ่ง เพียงแค่เห็นด้านหลังของผู้ชายร่างสูงโปร่งที่ผลักประตูเข้าไปในห้องที่เธอเพิ่งออกมา…ก็รู้ได้ในทันทีว่าเป็นการันย์จริงๆ
แอลลี่เข้าใจว่าเมื่อการันย์พบว่ามีบางอย่างผิดพลาด เขาคงล้มเลิกแผนชั่วไปในที่สุด ในจังหวะที่เธอกดลิฟต์แล้วหลบมาแอบอยู่หลังเหลี่ยมเสาเพื่อรอให้ลิฟต์เลื่อนลงมารับ จู่ๆ แอลลี่ก็ฉุกคิดขึ้นว่าทำไมการันย์เข้าไปในห้องนั้นแล้วหายเงียบ หรือว่า…
ช่าง
