ฝานถินาเป็นผู้หญิงสวยมาก เสน่ห์อันเย้ายวนและความงามที่เธอมี ไม่อาจทำลายลงได้ด้วยความยากจนข้นแค้นของชีวิต
แม้จะมีลูกมาแล้ว แต่เธอยังแลดูเปล่งปลั่ง ผิวพรรณผุดผาดน่าสัมผัสอยู่เสมอในสายตาของเขา ฝานถินาเป็นเหมือนเพชรที่พระเจ้าทำหล่นเอาไว้ในบ่อโคลน และเขามองเห็นประกายอันสุกใส พร้อมจะเก็บเธอขึ้นมาเจียระไนให้มีคุณค่า
“ฉันอยากให้เธอตัดสินใจให้ดี…”
สายตาของเขาแทบไม่ละไปจากทรวงอกของเธอ
เถ้าแก่ฟานรู้ทันทีว่าฝานถินาเป็นหญิงม่ายที่มีความร้อนแรงซุกซ่อนเอาไว้ อารมณ์ของเธอคงเหมือนขุมน้ำมันปริมาณมหาศาลที่กลั่นตัวเป็นตะกอนกิเลสอันสงบ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะหมดเชื้อหรือดับมอดในความต้องการลงแต่อย่างใด
ในทางตรงกันข้าม…เบื้องหลังดวงตาเศร้าลึกที่แลสบมาอย่างหวาดๆ เขารู้ว่าเธอซุกซ่อนความต้องการเอาไว้ เขาอ่านสายตาเหว่ว้าของเธอออก พอๆ กับที่มองเห็นอารมณ์ปรารถนาลึกๆ ในใจของผู้หญิงคนนี้
“คิดให้ดีๆ…”
เขาเ
