บทที่ 47 อันนาไปไหน

1065 คำ

ภายในโกดังร้าง แค่ก… แค่ก… เสียงไอของอันนากระทบกับกลุ่มควันหนาทึบ เธอแทบจะลืมตาไม่ขึ้น แรงเฮือกสุดท้ายของเธอกำลังจะหมดลง “ใครก็ได้… ช่วยด้วย…” เสียงเธอแผ่วเบาแทบไม่หลุดจากลำคอ หมับ! ทันใดนั้น มือแข็งแรงข้างหนึ่งกระชากร่างของเธออย่างแรง อันนาเบิกตากว้าง พยายามดิ้นแต่ไม่มีเรี่ยวแรงพอจะขัดขืน “จะ… จะพาฉันไปไหน… พี่มาร์คัส… ใช่ไหม… เขาสั่งคุณมาหรือเปล่า…” เธอถามด้วยเสียงสั่น เผื่อจะไขปริศนาได้บ้าง แต่ชายสวมเสื้อหนังคนนั้นไม่แม้แต่จะหันมามอง เขาแค่อ้าปากตอบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด “เดี๋ยวก็รู้เอง” จากนั้นเขาก็ลากเธออย่างไม่ปราณี ฝ่าความร้อนระอุออกจากโกดังไปยังรถตู้สีดำที่จอดอยู่ห่างออกไปเพียงเล็กน้อย ก่อนจะยัดร่างของเธอเข้าไปด้านใน และปิดประตูดังปัง! อีกด้านของมาร์คัส บรึ้มมมม!!! เสียงระเบิดจากโกดังทำให้มาร์คัสที่เพิ่งลอบฝ่าแนวศัตรูเข้ามา ต้องยกแขนขึ้นกันเปลวเพลิงและเศษซาก เขารีบตะโกนล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม