คฤหาสน์ตระกูลเบลเลโซ่ ห้องรับรองยามเช้า
บรรยากาศในห้องยังคงเงียบสงบ มีเพียงเสียงนาฬิกาโบราณที่เดินช้า ๆ ตอกย้ำความหนักแน่นของกาลเวลา คุณหญิงย่านั่งอยู่ที่เดิม ดวงตาคู่นั้นเฉียบคม มองออกไปนอกหน้าต่างอย่างมีจุดหมาย
ปึก!
เสียงประตูเปิดเบา ๆ ก่อนที่ร่างเล็กของ อันนา จะปรากฏตัวขึ้น เธอเดินเข้ามาช้า ๆ พลางก้มศีรษะให้ผู้สูงวัยตรงหน้าอย่างนอบน้อม
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณหญิงย่า”
คุณหญิงย่าหันกลับมามองหญิงสาวตรงหน้าเพียงแวบหนึ่งก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ
“มาพอดี…ฉันกำลังจะให้คนไปตาม”
อันนานั่งลงอย่างเงียบ ๆ ท่าทางยังคงมีความงุนงงในแววตาอยู่บ้าง แต่ก็พยายามเก็บซ่อนเอาไว้
คุณหญิงย่าจิบชาก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบ แต่น้ำเสียงแฝงไว้ด้วยอำนาจที่ไม่อาจปฏิเสธได้
“เวย์เดน…ต้องการคนดูแลที่ไว้ใจได้ และฉันไม่ไว้ใจใครมากไปกว่าคนที่เขารักอีกแล้ว”
อันนาขมวดคิ้วเล็กน้อย ทว่าในใจกลับรู้สึกประหลาด นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่คุณหญ
