ตอนนี้ฉันอยู่บนรถของพี่คีริน โดยที่มีการ์ดของพี่คีรินเป็นคนขับ อีกเช่นเคยคือโดนร่างสูงกันท่าไม่ให้ขับรถกลับเองถึงได้มานั่งอยู่ตรงนี้ บรรยากาศในรถเงียบจนฉันเริ่มเกร็งขึ้นมานิดหน่อย เบือนหน้ามองวิวข้างทางในขณะที่รถหรูเริ่มเคลื่อนตัวออกจากหน้าคอนโดของเฮียพร้อม
"จะแซวก็พูดปกติไอสัส ไม่ต้องมองกูผ่านกระจก" พี่คีรินเหมือนจะพูดกับการ์ดของเขาที่กำลังเหล่มองเราผ่านกระจก
"พายนี่ไอนธีมือขวาหรือเพื่อนของพี่" ก่อนที่พี่คีรินจะหันมาแนะนำคนที่กำลังขับรถอยู่ตอนนี้กับฉัน และดูท่าสองคนจะสนิทกันมากจริงๆ
"สวัสดีค่ะพี่นธี พายเรียกว่าพี่ได้ไหมคะ?" ฉันพูดกับพี่นธีแล้วส่งยิ้มเป็นมิตร
"พูดอย่างเดียวพอไม่ต้องไปยิ้มให้มัน" จนพี่คีรินเอามือใหญ่ของเขาปิดหน้าฉันไม่ให้เห็นพี่นธี พร้อมกับสายตาเข้มดุที่มองมาที่ฉันราวกับไม่พอใจ
"แค่นี้ทำหวงว่ะนาย เรียกอะไรก็ได้หมดเลยครับคุณพะพาย" พี่นธีพูดแซวคนตัวโตแล้วหันพูดกับฉันต่อ
