บทที่ 14 จมปลักกับคนเดิม

1468 คำ

ตอนนี้ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์แล้ว ไอคนที่บอกว่าจะพิสูจน์ให้ฉันเห็นกลับหายเงียบเข้าไปในกลีบเมฆเลย ไม่ติดต่อ ไม่มาหา ที่คอนโดก็ไม่อยู่ ไหนว่าจะพิสูจน์ไง แค่สองวันก็หายไปเลยเหรอ ไม่มีคิดจะบอกอะไรกันเลยหรือไงกัน ครืดดดด ความคิดถึงเขาของฉันหายไปเมื่อเสียงสั่นของโทรศัพท์ดังขึ้น ฉันรีบคว้ามาดูเผื่อว่าคนที่ส่งมาคือคนเดียวกับคนในความคิด แต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อเจ้าของข้อความกลับไม่ใช่พี่คีริน LINE(NANONT) พี่นนท์ : วันนี้มาร้านไหมครับ ฉัน : ยังไม่ค่อยแน่ใจเลยค่ะ -_-* พี่นนท์ : พี่รอเรามาทานข้าวด้วยกันนะ ฉันนั่งอ่านข้อความไม่รู้จะตอบยังไงต่อไป ฉันไม่ได้ไปร้านพี่นนท์ตั้งแต่วันนั้นที่ได้คุยกับพี่คีริน ไม่อยากให้ความหวังเขาจึงพยายามตีตัวออกห่าง แต่ถ้าส่งมาขนาดนี้แล้วกดดันกันฉันคงเลี่ยงไม่ได้สินะ… @ร้านอาหาร "งานยุ่งเหรอครับ" ทันทีที่เห็นฉันพี่นนท์ก็ยิ้มกว้างรีบมานั่งโต๊ะด้วยกันราวกับปกติ ในขณะที่ฉันยิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม