หลังจากนั้น ม่านเวยอิงก็สั่งเคาน์เตอร์บาร์พร้อมบาร์เทนเดอร์มามาที่บ้าน
“ว้าววว ฉันควรจะเปลี่ยนชุดดีไหม” ลู่ปิงร้องขึ้นอย่างอารมณ์ดี
“จัดไป วันนี้พวกเราจะลองเริ่มต้นสู่การเป็นผู้ใหญ่” ม่านเวยอิงยกแก้วขึ้นกล่าวสนับสนุน
“คุณม่านทำไมอยู่ ๆ อยากจะลองดื่มขึ้นมาละคะ” เฉียวเจียวเอ่ยถามอย่างสงสัย
“ไม่มีอะไร แค่หลายครั้งไปงานเห็นเขาดื่มกัน ก็อยากจะลองดื่มดูบ้าง..กินแต่น้ำผลไม้ก็ดูไม่คูลเท่าไรนัก”
ทั้งสามคนพยักหน้าอย่างเข้าใจ บาร์เทนเดอร์ที่ส่งตรงมาจากโรงแรมหลี่เฟยมีความเชี่ยวชาญเป็นอย่างมาก เธอแนะนำเหล้าแต่ละชนิดให้ม่านเวยอิงฟังอย่างพิถีพิถัน เพราะรู้ว่าผู้หญิงคนนี้อาจจะมาเป็นเจ้าของคนใหม่ของโรงแรมโอกาสดี ๆ เช่นนี้เธอไม่พลาดเด็ดขาด
หลังจากที่เริ่มได้จิบไวน์อ่อน ๆ บรรเลงด้วยเสียงมิกเซอร์เบา ๆประสานกับลีล่าของบาร์เทนเดอร์สาวก็เริ่มทำให้เธอเคลิ้มรับรู้อารมณ์สุนทรีของนักดื่ม แก้วแล้วแก
