“นี่คุณจบเอกมโน โทไร้สติมาเหรอ ทำไมถึงได้คิดเองเออเองได้เป็นตุเป็นตะขนาดนี้” ปรเมศเอ่ยพร้อมกับหัวเราะออกมาอย่างผ่อนคลาย เขาไม่อยากเชื่อว่าเธอจะผูกทุกอย่างให้มันเป็นเรื่องเป็นราวได้ขนาดนี้ เขายังคงหัวเราะไม่หยุด หญิงสาวได้แต่ยืนตัวลีบแล้วก็มองมาที่เขาด้วยความไม่เข้าใจ ว่าเขาจะหัวเราะทำไม
“ไม่ได้มโนค่ะ เพราะเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน มันคงไม่มีเรื่องบาดหมาง หรือเรื่องอะไรที่ทำให้ท่านประธานอยากเข้าใกล้คุณแม่ลูกติดอย่างฉันหรอกค่ะ” ต้องตายังยืนยันในความถูกต้องของความคิดตนเอง
“ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน จริงเหรอ ไม่คิดว่าเราจะเคยรู้จักกันมาก่อนหรอกเหรอ” ปรเมศเอ่ยยิ้มๆ ซึ่งสร้างความสงสัยให้กับหญิงสาว จนต้องกลับไปคิดทบทวนว่าตนเองเคยรู้จักเขามาก่อนหรือไม่
“ไม่หรอกค่ะ ฉันไม่เคยรู้จักใครที่หล่อแบบนี้มาก่อน” หลังจากผ่านการคิดทบทวนมาหลายตลบแล้ว เธอก็ตอบเขาออกมาด้วยความมั่นใจ
“โอเคไม่รู้จักก็ไม่รู้จัก ผมไม
