“เอาเป็นว่าคุณไม่ต้องห่วงอะไรเท่านั้น ผมอยากทำอะไรผมก็จะทำ ผมจะทำแค่ที่ผมอยากทำ ไม่ต้องมาคิดแทนผมหรอก ผมรับมือกับเรื่องพวกนี้ไม่นับไม่ถ้วนแล้ว” ปรเมศเอ่ยออกมาอย่างสบายๆ ไม่ได้มีความกังวลกับเรื่องที่หญิงสาวกล่าวเลยสักนิด ทุกอย่างมันเป็นแค่เปลือกนอก คนอย่างเขาไม่เอาเรื่องพวกนี้มาใส่ใจแน่ๆ
“แต่ว่าท่านประธานจะเป็นคนเสียมากกว่าฉันะนะคะ” หญิงสาวยังคงแย้งเรื่องที่เขาพูด เธอไม่เข้าใจเขาจริงๆ ว่าจะอยากเอาตัวเข้ามาแปดเปื้อนทำไม เพราะที่สวยและสาวไม่มีลูกติดในออฟฟิศก็เยอะ ถ้าคนอย่างเขาจะหาผู้หญิงสักคน พวกผู้หญิงเหล่านั้นคงพร้อมที่จะอ้าแขนรับอย่างแน่นอน
“ช่างผมเถอะ เข้าบ้านไปดูลูกเถอะ ป่านนี้คงรอจนชะเง้อหาแม่แล้วมั้ง” ปรเมศเอ่ยออกมาอย่างสบายๆ
“ก็แปลว่าท่านประธานจะไม่เลิกเข้ามายุ่งวุ่นวายกับเราสองคนแม่ลูกจริงๆ ใช่มั้ยคะ” คนที่โดนไล่ยังไม่ยอมกลับเข้าไปในบ้าน แต่ยังคงถามต่อให้ทุกอย่างเคลียร์
“ถ้าให้ตอ
