บทที่5 ร่างกายผิดปกติ
1631 คำ
มาดามคาร่าแอบลอบยิ้มกับภาพที่ลูกชายปากแข็งกำลังคร่อมตัวทาบทับร่างเล็กของลูกสะใภ้ ถ้าเธอไม่เข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน ป่านนี้ทั้งสองคนคงได้กระชับความสัมพันธ์ลึกซึ้งอย่างแนบแน่น ความหวังที่เธอจะได้หลานน้อยอุ้มก่อนตายจะกลายเป็นความจริงใช่หรือไม่!
“คุณแม่/มัม!”
ลีโอเพิ่งรู้ตัวว่าทำอะไรลงไปกับยายกิ้งกือรีบดีดตัวลุกขึ้นถอยห่างจากภรรยาแต่งราวกับว่าตัวเธอน่ารังเกียจสำหรับเขา มาเฟียเลิ่กลั่กพยายามอธิบายเรื่องราวให้มารดาเข้าใจว่าเขากับเธอไม่ได้ทำอะไรอย่างที่ท่านคาดหวัง
“มัมครับ มันไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็แค่อุบัติเหตุนิดหน่อย มัมก็รู้ว่าผมเกลียดยายกิ้งกือเข้าไส้จะตาย ผมจะไปทำอะไรสะใภ้สุดโปรดของมัมได้อีก แค่เห็นหน้าผมก็อยากจะอ้วกออกมาแล้ว”
มาเฟียเฉไฉเปลี่ยนเรื่อง เขาขอตัวรีบร้อนออกไปจากห้องรวดเร็ว
“ตกลงมันยังไงกันแน่หนูแพนดี้ บอกมัมได้มั้ย”
มาดามคาร่าตกตะลึงอ้าปากค้างกับความปากร้ายจัดจ้านของลูกชายตัวดีที่ชักจะเกเรขึ้นทุกวัน
“ไม่มีอะไรค่ะคุณแม่ ก็แค่อุบัติเหตุนิดหน่อย แพนซุ่มซ่ามเองค่ะ”
พินญดาสะอึกจุกในลำคอกับคำพูดของคนที่เธอแอบหลงรักสุดหัวใจ เสมือนมีไฟกำลังลวกหัวใจจนปวดแสบปวดร้อน
‘แค่เห็นหน้าเธอ ผมก็อยากจะอ้วกแล้วมัม’
นี่เขาคงเกลียดขี้หน้าเธอจนทนอยู่ไม่ได้แล้วสิ ทำไมหัวใจไม่รักดีเลือกรักคนที่เขาเกลียดชิงชังตัวเองด้วย!
“แน่ใจเหรอจ้ะว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น”
มาดามคาร่าไม่เชื่อสายตาของลูกชาย ปากบอกว่าเกลียด เหม็นขี้หน้าพินญดาจนไม่อยากร่วมเข้าห้องหอคืนแรก ทว่าการกระทำสวนทางกับคำพูด
“ค่ะ” เมื่อได้รับผลยืนยันจากลูกสะใภ้ของท่าน มาดามคาร่าไม่ซักไซ้เอ่ยถามอะไรออกมามาก
“หนูแพนดี้พักผ่อนต่อเถอะจ้ะ มัมไม่กวนหนูแล้ว”
“ค่ะคุณแม่”
พินญดาเดินไปส่งแม่สามีถึงตรงหน้าห้องประตูเปิดกว้างตอนแรกก่อนจัดการล็อคกลอนประตูแน่นหนา
มือเล็กวางทาบอกข้างซ้ายกำลังเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ ลมหายใจเป่าอุ่นร้อนจากเขาและสัมผัสชวนเคลิบเคลิ้มตามสามีในสมรสกับภาพที่ลีโอกำลังจะจูบเธอ
“บ้าจริง ทำไมต้องคิดถึงเรื่องเมื่อกี้นี้ด้วย หรือว่าพี่ลีโอจะยอมใจอ่อนเห็นความดีในตัวเมียคนนี้แล้ว โอ๊ย ทำไมหัวใจแพนต้องเต้นแรงถี่ขนาดนี้ด้วย”
……
เอเดน มาเฟียหนุ่มต้องแปลกใจกับการชวนดื่มเหล้าของเพื่อนสนิทอย่างลีโอ แบล็คเคลเมนต์ ความจริงเขาเองก็มีกำหนดกลับบ้าน หลังจากตามหาใครบางคนที่ฟันเขาแล้วทิ้งหนีหายไปจนตามตัวเจอที่เมืองไทย
ทว่าเขาติดธุระหลายอย่างต้องกลับบ้าน โดยสั่งคนของตนดูแลเธอคนนั้นให้ดีๆ เอเดนรู้ว่าเพื่อนสนิทแต่งงานโดยไม่ได้เต็มใจเพราะข่าวฉาวของลีโอที่หาว่าไปแย่งเจ้าสาวคนอื่นจึงต้องหาเจ้าสาวตัวแทนอย่างพินญดามากลบข่าวฉาวโฉ่ของว่าที่เจ้าพ่อมาเฟียไม่เว้นแต่ละวัน
“วันนี้มึงเป็นอะไรวะไอ้ลีโอ อยู่ดีๆ ก็ชวนกูมาดื่มเหล้าด้วย กูเพิ่งกลับมา ไม่ให้กูพักผ่อนสักวันเหรอวะ ไอ้บ้าเนี่ย”
เอเดนมองคนมีสีหน้าท่าทางกลุ้มใจเรื่องบางอย่าง มาเฟียหนุ่มได้แต่รับฟังปัญหาของเพื่อนสนิท ขณะที่ตัวเองมีปัญหาเรื่องหัวใจเช่นเดียวกัน
“กูอยากเมา มีปัญหาอะไรมั้ยวะ”
ลีโอตวาดลั่นใส่เพื่อนรู้นิสัยของเขาดี พลางกระดกแก้วเหล้าที่บรรจุวิสกี้ชนิดแรงรวดเดียว หลังจากหมดไปแก้วที่สาม
ภาพสัมผัสเนื้ออ่อนและกลิ่นหอมยังคงติดตรึงของยายกิ้งกือคนนั้นวนเวียนกลับเข้ามาอีกครั้ง จนเขาต้องสลัดภาพทิ้งในหัว ถามตัวเองซ้ำๆ ว่าเขาผิดปกติอะไรไปถึงได้มองว่าพินญดาสวยหวาน
“ปกติมึงต้องมีเรื่องเครียดกับงานมากๆ ถึงชวนกูมาดื่ม หรือว่าเป็นเพราะเมียแต่งของมึง”
เอเดนพอรู้มาจากคลินท์ เลขาคนสนิทว่าภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเพื่อนสนิทเป็นหลานสาวบุญธรรมของมาดามคาร่าที่อุปการะเลี้ยงดู หลังจากมารดาเธอซึ่งเป็นคนรับใช้สนิทของท่านเสียชีวิต ผู้หญิงคนนั้นตามตื้อตามจีบลีโอ
ตอนสมัยเขาเรียนมหาวิทยาลัยและหาทางกีดกันผู้หญิง(เกือบ)ทุกคนเข้าใกล้ลีโอ ซึ่งลีโอเกลียดยายตัวปัญหาอย่างกับอะไรดี จึงไม่แปลกที่ถูกมาดามคาร่าบีบบังคับแต่งงานกับคนที่เขาเกลียด
“เออ! เพราะยายกิ้งกือตัวนั้นคนเดียวทำให้กูต้องอยู่สภาพตกนรกทั้งเป็น ทั้งมัมก็เข้าข้างยายนั่นเหมือนกับว่าเป็นลูกรัก คิดแล้วก็ยิ่งเกลียด!”
และเกลียดมากยิ่งขึ้นเมื่อเห็นพินญดายิ้มหวานให้กับหมอไทเลอร์อย่างสนิทสนม นั่นแหละเขาเป็นคน ‘หวงของ’ อะไรที่ยังเป็นของตนอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ผู้ชายหน้าไหนก็ห้ามแตะต้องจนกว่าเขาจะทำให้เธอเอ่ยปากขอหย่ากับเขาเอง
“ที่มึงมาหงุดหงิดใส่กูแบบนี้ ไม่ใช่ว่ามึงตกหลุมรักน้องแพนแล้วใช่ไหม เมียแต่งของตัวเองแล้วหรือเปล่าวะ ไอ้คนปากแข็ง”
เอเดนมองสายตาของเพื่อนสนิทออกว่ารู้สึกอย่างไรกับภรรยาแต่งในนาม คิดเหรอว่ามาเฟียหนุ่มคนนั้นจะยอมรับความจริง
“เป็นไปไม่ได้! กูไม่มีทางรักคนที่ทำให้กูต้องตกนรกทั้งเป็น ยายกิ้งกือสมชื่อ กูไม่มีทางเอาตัวแตะต้องของชั้นต่ำไร้ค่านั้นเด็ดขาด ยิ่งอยากหย่าเร็วๆ ใจจะขาดด้วยซ้ำ ไอ้เอเดน มึงอย่าพูดชื่อนี้อีก ผู้หญิงอะไรทำให้กูหมดอารมณ์บนเตียงตั้งแต่เห็นหน้า”
“แล้วกูจะคอยดูคนที่ชอบ ‘กลืนน้ำลาย’ ตัวเอง ถึงเวลานั้นอย่ามาขอให้กูช่วยก็แล้วกัน ไอ้ลีโอ”
มาเฟียหนุ่มเพื่อนสนิทส่ายหัวเบาๆ กับคำพูดของลีโอ เขาสังหรณ์ใจว่าคำพูดเขาจะกลายเป็นความจริง
ลีโอพิสูจน์อารมณ์ดิบเถื่อนตัวเองว่ายังใช้การได้ดีหรือเปล่าด้วยการเรียกผู้หญิงสวยเซ็กซี่กว่าพินญดาชอบแต่งตัวจืดๆ อยู่บ้าน
แต่ไม่ว่าพิสูจน์อย่างไรตัวเขาก็ให้ข้อสรุปไม่ได้ว่าทำไมต้องนึกถึงเนื้ออ่อนขาวเนียนตรงเนินอกของภรรยาแต่งและกลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวเธอที่สัมผัสแนบเนื้อจนเขาหายใจติดขัด
“ออกไป!”
มาเฟียหนุ่มคิดอยากโทรเรียกบรีเอน่า ดาราสาวมาช่วยดับความร้อนรุ่มในกายแกร่ง ทว่าเธอไม่ยอมรับสายยิ่งทำให้คนเมาหงุดหงิด หัวร้อนมากขึ้น
เป็นเพราะเธอคนเดียว พินญดา!
“คลินท์ พากูกลับบ้านที ไม่กลับคอนโดฯ กูจะกลับบ้าน!”
……
พินญดาหลับเพราะฤทธิ์ยาก่อนจะมีใครรบกวนเวลานอนแสนสงบสุข มือใหญ่ลูบไล้วนเวียนต้นขาอ่อนก่อนเตลิดเลยขึ้นตามข้างบน และสอดเข้าไปในใต้ร่มผ้าที่เธอชอบใส่บราเซียร์นอนทำเอาเธอแตกตื่นรีบขยับตัวถอยห่างจากโจรโรคจิตที่คิดปลุกปล้ำเธอ
“พี่ลีโอ!”
“ยายกิ้งกือ เธอมานอนในห้องฉันได้ยังไง”
นี่เขาสมองกลับด้านหรือไงถึงไม่รู้ว่าเธอคือภรรยาถูกต้องตามกฎหมายและห้องนี้ มาดามคาร่ายกให้เป็นห้องหอของเขาและเธอ
เธอมีสิทธิ์ใช้ห้องนี้เหมือนสามีแต่งได้เหมือนกัน ทว่าทำไมได้กลิ่นเหม็นหึ่งจากเสื้อสูทเขาเหมือนกลิ่นแอลกอฮอล์
“พี่ลีโอ นี่พี่ดื่มเหล้ามาอีกแล้วใช่มั้ยคะ”
“ฉันถามว่าเธอเข้ามาอยู่ในห้องฉันได้ยังไง อ้อ ฉันจำได้แล้ว เธอเป็นเมียฉัน”
ลีโอเมามายขาดสติอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน อาการปวดร้าวกายแกร่งด้านล่างต้องการหาที่ระบายปลดปล่อย ซึ่งผู้หญิงคนนั้นก็มาให้เขาตะครุบเหยื่อง่ายดาย
“พี่ลีโอ จะทำอะไร ปล่อยเดี๋ยวนี้!”
พินญดาคงดีใจที่เขาหันมาสนใจเธอบ้าง แต่ไม่ใช่เวลาเขาเมาหนักไร้สติแบบนี้
“เป็นเมียฉันก็ต้องทำหน้าที่เมียอย่างสมบูรณ์สิ เดี๋ยวฉันจ่ายค่าตัวให้”
มาเฟียหนุ่มจับข้อมือของเธอสองข้างรวบขึ้นเหนือศีรษะของภรรยาสาว กักขังร่างเล็กด้วยร่างใหญ่โตทาบทับ บีบข้อมือติดตรึงบนเตียงจนเธอนิ่งหน้า เจ็บรวดร้าวกว่าคำพูดเสียดสีของเขา
“พี่ลีโอ พี่เมามายแล้ว อย่าทำแบบนี้ แพนขอร้อง”
เมียแต่งกลัวว่าเขาจะจำเรื่องราวคืนนี้ไม่ได้ อาจไม่รับผิดชอบเธอ และเธอก็ไม่ยอมเป็นสิ่งของไร้ค่าของเขาที่สบประมาทอยู่เรื่อย
“สมใจเธอแล้วไม่ใช่เหรอ อยากเป็นเมียฉันจนตัวซีดตัวสั่น มาคราวนี้จะร้องไห้ อ้อนวอนอะไรอีก ยายกิ้งกือ”
ใบหน้าคมคายสูดดมความหอมอ่อนๆ จากลำคอขาวผ่อง สัมผัสปลุกเร้าทำให้เธอต้องดิ้นรนหาของป้องกันตัวจากคนเมาชอบข่มขืนคนที่ไม่เต็มใจ
ระหว่างคนเมาหนักกำลังลุ่มหลงอยู่กับเรือนร่างสาวพรหมจรรย์ที่หอมหวานชวนทำให้กายแกร่งปวดร้าว มือเล็กคว้าแจกันวางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงออกแรงฟาดใส่หัวของเขาเพื่อเรียกคืนสติว่ากำลังทำสิ่งตรงข้ามกับคำพูด
ใจจริงอยากฟาดใส่ให้เลือดชั่วๆ เขาออกมา แต่ใจมันรัก เป็นห่วงกลัวว่าผัวในสมรสอาจเป็นอะไรไปเพราะเธอ
“โอ๊ย! หัวฉัน”
“พี่ลีโอ แพนขอโทษ ถ้าแพนไม่ทำแบบนี้ แพนอาจต้องกลายเป็นเมียเก็บ(ในนาม)ของคนที่ไม่ได้รักแพน”
- ผู้เขียน
