เกียร์ของผมเป็นของเธอ

Ep 3 สนิท

พวกเราต้องซื้อของใช้ส่วนตัวเพิ่มก่อนออกเดินทางไปค่ายอาสา เพราะก่อนกลับพวกเราจะแยกไปเที่ยวที่บ่อเกลือต่อ

รถของฉันก็พอดีสำหรับ 4 คนกับของที่เยอะแยะมากมาย ยังดีเสื้อผ้าไม่เท่าไหร่ไปค่ายไม่ต้องสวยมาก

G : มึงเราไปซื้อหลอดไฟกันก่อนม่ะ จะได้เอาไปรวมที่ห้องกิจเลยเดี๋ยวลืมหลายกล่องด้วย

Ni : ได้ ๆ จะได้มีคนช่วยแพคกันแตกอีกที

P : แดกข้าวก่อนได้ม่ะหิวมว๊ากกกมึงน้ำตาลวันนี้ตามึงเลือกร้านเร็ว ๆ

พวกเราตกลงว่าสลับเลือกร้านกันวนไป จะได้เลิกเถียงกันจะกินอะไร อะไรก็ได้ไม่มีอยู่จริงกว่าจะได้กินโมโหหิวพอดี

รอบนี้เป็นน้ำตาลที่เลือกก๋วยเตี๋ยวทุกคนเลยรีบพุ่งไปที่ร้านดังในห้าง รอบนี้ขอกินสบาย ๆ ห้องแอร์เพราะเหนื่อยมาก

3-4 วันมานี้ทุกคนกินข้าวไม่ตรงเวลาเลย จบงานที่มอก็สลบเป็นตายตื่นมาวันนี้เลยอยากชิล ๆ บ้าง ระหว่างที่กำลังสั่งอาหาร

อย่างเมามันส์ ร่างสูงในตาสีฟ้าเดินตรงมาที่พวกเรา

Lk : ไงครับ จำพี่ได้ไหม

แม้ว่าเขาจะยืนพูดทักทายทุกคน แต่ฉันก็รู้สึกว่าเขาจ้องหน้าฉันอยู่คนเดียวอ่ะ ไม่ใช่ว่าจะเขินนะแค่แปลกใจ

ฉันจำได้เขาเป็นเพื่อนสนิทของไอ้ปากปีจอ แต่พูดน้อยดูอบอุ่นอารมณ์พี่ชายที่แสนดีงี้ไม่รู้ตัวตนจริง ๆ จะแบบไหน

คบกันได้ศีลต้องเสมอกันม่ะกับไอ้ปากปีจอ ทุกคนก็ยกมือสวัสดีเขาอย่างพร้อมเพรียงก็รุ่นพี่อ่ะเนอะ

G : จำได้สิค่ะใครไม่รู้จักพี่บ้าง พี่ลูก้า

Lk : อืมมมม พี่ได้ข่าวว่าจะไปออกค่ายกันงั้นมื้อนี้พี่เลี้ยงช่วยสมทบค่าแรงไปทำห้องน้ำที่โน่น

Ni : อุ๊ย พวกเราทานเยอะนะคะเกรงใจพี่

Lk : ไม่เป็นไร ๆ นี่ร้านของบ้านพี่เองครับ ตามสบายนะพี่ขอตัวก่อนอร่อยก็รีวิวให้ด้วย

เขาส่งยิ้มอ่อน ก่อนเดินเข้าไปข้างหลังร้าน รูปหล่อ รวย แถมน่ารักงี้ ขนลุกแปลก ๆ ฉันไม่ค่อยไว้ใจใคร โดยเฉพาะพวกยิ้มอ่อน ไม่รู้ในใจคิดอะไรอยู่ส่วนฉันไม่ค่อยคิดออกอาการเลย ยังแอบงงทำไมติดโหวตบ้าบอ ๆ ที่คนอยากเป็นแฟนด้วย สงสัยชอบคนประหลาด

NT : มึงหรือว่าพี่เขาชอบไอ้พริกว่ะ

คำพูดน้ำตาลทำฉันสำลักน้ำเก๊กฮวยดีไม่พ่นไปโดนหน้านิชามันด่าตายห่าเลย

P : มึงพูดบ้าอะไรเนี้ย

Ni : ก็ว่าไม่ได้นะคนมาชอบมึงก็ไม่น้อยมึงเสือกไม่สนใจเอง โสดขนาดนี้เสียของฉิบ

P : จร้าแม่คนใช้ของคุ้ม กูไม่ได้สวยแบบมึงนะจะได้มีคนหล่อ ๆ มาจีบ

G : มี!!! อย่าให้กูเหลา 2 คนปีก่อน เดือนแพทย์อีกคนน้องฉลาม นักว่ายน้ำมหาลัยหุ่นงี้กูเก็บไปฝันเลย

Ni : ฝันเปียกอ่ะนะ

G : ว๊ายอินี่...ตบปากเท่าจำนวนเลขรอบนมมึงเลย หน้าสวยส๊วยปากนี่เนอะ ผัวรู้ไหมเนี้ยตัวจริงเป็นแบบนี้

Ni : รู้สิผัวกูยิ่งกว่ากูอื่น 555555

นิชาทำเหมือนโสด ยิ้มหวานแต่ไม่เคยให้ช่องทางการติดต่อใด ๆ กับใคร เพราะจริง ๆ มันไม่โสดแถมแฟนนางเป็นกึ่ง ๆ มาเฟียมั้ง

ฉันก็ไม่แน่ใจเรื่องอาชีพของพี่เท็ดดี้เขา เห็นว่าคบกันมาตั้งแต่ มอปลายไปเจอกันที่ไร่องุ่นของพ่อนิชา ไม่รู้จีบกันยังไงเวลาถามมันเอาแต่ยิ้ม บอกความลับพวกเราเจอพี่เท็ดดี้บ่อยแต่ไม่ค่อยคุยอะไร ส่วนมากเจอพี่ที่คอนโดเวลาไปทำรายงาน หรือ นัดดื่ม ที่คอนโดมันสะดวก ทั้งชั้นเป็นของพี่เขา กว้างมากพอเลยมีห้องไว้สำหรับพวกเรานอนค้างได้ และพี่เขาก็มีห้องอีกชั้นหนึ่งไว้สำหรับพื้นที่ส่วนตัวด้วย พี่เขาเป็นคนเงียบ ๆ แต่หน้าจะดุมากเหมือนกัน ที่นิชาไม่บอกใครไม่ใช่พี่เขาห้ามหรอก แต่เขากลัวมันจะมีอันตรายอยากให้มันใช้ชีวิตลั้ลลาให้สมวัย ไม่ต้องมากังวลเรื่องอื่น พี่เขาจะส่งลูกค้าค่อยเฝ้ามันตลอดที่ออกนอกบ้าน พวกเราชินแล้วไม่ได้รู้สึกอึดอัด ดีสิเวลามีอันตรายมีคนช่วยชิลเลย

G : ใส่ความพี่เท็ดดี้อ่ะ มึงพี่เขาออกจะสุภาพ

ฉันเห็นนิชากลอกตามองบน 55555 ก็คงแบบมันว่าล่ะ ผัวมันนี่

NT : แต่กูว่าใช่ กูเห็นตอนที่เขามองมึงวันก่อนที่หัวโดนบอลอ่ะ

P : เขามองว่ากูจะตายไหมคิดมาก

ยังไม่ทันเถียงกันจบ ก๋วยเตี๋ยวก็พร้อมเสิร์ฟพวกเราเลิกพูดกัน ต่างคนต่างกินอย่างกับแร้งลง ตามด้วยขนมหวานอีกหลายสิ่ง ที่พนักงานเอามาเสิร์ฟให้ พนักงานแจ้งว่าคุณลูก้าเป็นคนสั่งไว้ให้ มื้อนี้อิ่มมากจนไม่อยากลุกไปไหนแล้ว แต่ก็ต้องแบกพุงกันไปซื้อหลอดไฟกว่าจะเสร็จกว่าเกือบเย็น เข้าไปมอตรงไปที่ห้องกิจเลย ฉันมีเอกสารต้องเซ็นด้วยแต่ก็มีเพื่อน ๆ คนอื่นอยู่ก่อนแล้ว รวมทั้งคนที่ไม่น่าจะมาอยู่ตรงนี้

P : นายมาทำอะไรที่นี่

F : มาช่วยดูความเรียบร้อยแทนประธาน

P : ฮึ

F : มีอะไรให้ขำ

P : เปล๊าาาาา

F : น้องไม่ควรเรียกรุ่นพี่ว่านายนะครับ

เขาก้าวหน้าเข้ามาประชิดตัวฉัน กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ของเขา ส่งกลิ่นมาแตะจมูกทันทีที่เสื้อช็อปชนจมูกฉัน

ทำไมต้องชิดขนาดนี้ด้วย ฉันมองไม่เห็นหน้าตาเขาไม่รู้ว่าเขามีสีหน้ายังไง พยายามมองก็เห็นแค่ปลายคาง

โอ๊ย ทำไมถึงเตี้ยขนาดนี้ว่ะกูลำบากฉิบหาย น้อยใจความเตี้ยตัวเองจริง ๆ ฉันไม่ได้เตี้ยหรอก 158 แต่เขาสูงเกินไปต่างหากล่ะ

สัก 187 ได้มั๊ง สูงมากเกินไปจริง ๆ ลูกกระเดือกของผู้ชายมันสวยแบบนี้ทุกคนป่ะว่ะ เดี๋ยว...พริกมึงไม่ชอบเขา

มึงจะคิดแบบนี้ไม่ได้ ฉันสะบัดหัวไปมาพยายามทิ้งความคิดเรท 18 ออกจากหัว จะก้าวหนีก็ไม่ได้ของวางเต็มทางเดินไปหมด

P : พี่หลบหน่อย

F : ฮึ เฮีย เรียกใหม่มีหางเสียงด้วย

P : ..............

F : ..............

P : ฮะ เฮียหลบหน่อยค่ะ

เขาเบี่ยงตัวหลบแต่ตอนเดินตัวฉันก็ยังต้องไปโดนตัวเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้ ไอ้ปากหมาตัวหอมชะมัด ทุกสายตาในห้องกิจ จ้องมองมาที่ฉันพอฉันถลึงตาใส่ ทุกคนเลยแกล้งทำเป็นจับโน้นนี้กันใหญ่โดยเฉพาะแก๊งฉัน ฉันเห็นมันแอบยิ้มเยาะ ฝากไว้ก่อนนางพวกนี้

F : เซ็นเอกสารเสร็จยังประธานรออยู่

P : ตามกำหนดคือส่งพรุ่งนี้

F : ประธานติดธุระกับท่านอธิการพรุ่งนี้ เลยกลัวว่าเธอจะเสียเวลารอ

P : จริง ๆ ให้พี่บิลเลี่ยนไลน์มาก็ได้ ฉันเดินไปหาเองไม่ต้องรบกวนคนอื่น

F : ฉันไม่ใช่คนอื่น แล้วเฮียว่าเรียกเฮียบิลว่าประธานจะดีกว่า เรียกพี่มันดูสนิทไปนะ

P : แล้วที่ให้เรียกเฮียไม่ดูสนิทไปหรอค่ะ

ฉันถามเข้าด้วยน้ำเสียงกวนตีนในระดับนึงเลยล่ะจุดนี้คนอะไรย้อนแย้งเกิน

F : พี่ชายฉันมีแฟนแล้ว เรียกสนิทมากเดี๋ยวจะไม่เหมาะ ฉันไม่มีแฟนเรียกได้

what !!!!!!!!!