เกียร์ของผมเป็นของเธอ

Ep 4 ครั้งแรก

ถึงวันเดินทางรถทุกคันมารวมตัวกันที่มอทั้งหมดตั้งแต่ตี 5 เพื่อจัดของแบ่งกันใส่รถพอจัดกันลงตัวแล้วใครพร้อมก็ออกเดินทางได้เลย ใช้ไลน์กลุ่ม "เช็กรถอาสาน่าน" เป็นการติดต่อกัน ทุกคนจะต้องมีคนคอยส่งโลเคชั่นว่าตัวเองอยู่ไหน เช่น คันที่ 1 อยู่ถนน.....ในกรุปนี้จะมีเฉพาะตัวแทนรถเท่านั้น ไม่คุยเรื่องอื่นเพื่อจะได้ไม่สับสนเวลาเช็กจำนวนรถ ทั้งหมด 10 คัน จะมีกระดาษ a4 ปริ้นส์รายชื่อ+เบอร์โทรติดต่อของทุกคน กับ เฉพาะเบอร์รถ ที่จะแจ้งเลขทะเบียน ยี่ห้อสีและชื่อตัวแทน ไว้ติดต่อเบื้องต้น

กำลังออกเดินทางฉันเป็นคันปิดท้าย มีรถแลนด์โรเวอร์ตัวท็อปอีกคันมาจอดต่อท้ายรถฉันที่ไม่คุ้นตาซะด้วย คนที่ก้าวลงมาจากฝั่งคนขับ เฮียหมา ใช่ฉันย่อให้จาก ไอ้ปากปีจอ เหลือ เฮียหมา แต่นั่นคือในใจนะ พูดเป็นเสียงไม่ได้หรอก

F : คันของเธอใครขับ

P : เกรซ สลับ กับ นิชา

F : งั้นเธอมานั่งบอกทางฉันแล้วกัน

P : เดี๋ยวเฮียอะไรยังไม่รู้เรื่องเลย จะมาสั่งๆๆๆ

F : ก็เฮียบิลให้ฉันไปดูงานด้วย เธอรู้ทางนิ่ก็มานั่งบอกทางดิ่

P : เปิดกูเกิลดิ่ จะให้ฉันไปนั่งเพื่อ

B : งั้นเอางี้นะน้อง ๆ เดี๋ยวพี่กับพี่ลูก้าจะย้ายไปคันโน้นแทน มัน 7 ที่นั่งนิ่

แล้วเหมือนอิเพื่อนตัวดีทั้ง 3 ก็เสือกจะรู้ใจกับสิ่งที่พี่บีมบอก มันรีบเปิดหลังรถย้ายกระเป๋าเสื้อผ้ากับของอื่น ๆ

มาใส่รถเฮียหมาทันที จนเต็มเหลือแค่ที่นั่งคนขับกับข้างคนขับ ส่วนรถเกรซว่างโล่งพอนั่งได้ 5 คนสบายๆ

Ni : เอ่อๆ เดี๋ยวพวกกูไปก่อนดีกว่า แฟนกูสงสัยล่ะไม่ออกรถซะทีไปนะ

นิชารีบตัดบทฉัน ดันร่างทุกคนขึ้นรถจากเกรซจะขับช่วงแรก กลายเป็นพี่บีมขับให้เฉยเลย แถมไม่ลืมหันมาดึงเอกสารเช็กชื่อไปจากมือฉันหน้าตาเฉย ก่อนมันจะทำมือส่งจูบมาให้ฉัน เฮ้อ.....สภาพฉันกับเฮียหมาพอหมดเรื่องจะพูดฉันเลยได้แต่ยอมขึ้นรถไปแต่โดยดี จะตีกันตายก่อนไหมเนี้ยะ

Line อาสาน่าน

Ni : นี่นิชาค่ะ ปี 2 สถาปัตย์อยู่คันที่ 10 ปิดท้าย ขอแจ้งรถเพิ่มเป็น 11 คันนะคะ มีประธานกิจ กับ พี่เฟิร์สคลาสปี3

ปิดท้ายขบวนน๊า เดินทางปลอดภัยนะคะทุกคน ฉันได้แต่มองข้อความในไลน์ ที่มีการดึงพี่บีมกับพี่ลูก้าและเฮียหมาเข้ากรุปด้วย ยัง ๆ มันยังไม่สุดอิเพื่อนรัก มันดึงเข้ากลุ่มใหญ่ที่มีทุกคนอยู่หมด กลุ่มอาสาโรงเรียนน่าน ที่ไว้ประกาศงานหรือแจ้งเรื่องต่าง ๆ ในทุกคนรู้จาก 40 คน ตอนนี้เป็น 43 คน เสียงดังเตือนข้อความจากมือถือคนข้างๆ แต่เขาก็ไม่หยิบมาดูยังขับรถตามรถเกรซต่อไป ส่วนเส้นทางก็ขึ้นอยู่ที่หน้าจอรถเรียบร้อย อึดอัดจัง ได้แต่มองไปนอกหน้าต่าง

F : เปิดเพลงก็ได้ หรือ จะนอนพักก่อนเดี๋ยวถึงจุดพักรถเฮียปลุก

P : ยังไม่ง่วงค่ะ ต้องคอยเช็กรถคนอื่นด้วยมีรุ่นน้องหลายคัน งั้นเฮียก็เปิดเพลงให้หน่อย

พูดจาดีมาก อารมณ์ไหนว่ะไม่ใช่จะอุ้มฉันไปทิ้งตามปั๊มก่อนถึงที่หมายนะ ไว้ใจไม่ได้โคตร ๆ ไอ้เฮียหมา ขับไปได้สักชั่วโมง เขาก็เอ่ยถามฉันจากที่ต่างคนต่างเงียบมาตลอด

F : หิวไหม เฮียหิวขอแวะซื้อเบอร์เกอร์ก่อน

P : ได้ ๆ

ฉันยกมือถือกดหานิชาว่าจะแวะซื้อเบอร์เกอร์ข้างหน้า แวะเจอกันหน่อย แม่จะขอด่าสักหน่อยทิ้งกูเฉยเลย ไม่กล้าเพื่อนตัวเล็ก ๆ แสนบอบบางจะถูกทารุณอย่างร้ายกาจเลย อิพวกนี้พอถึงจุดพักรถเจอรถเกรซจอดรออยู่แล้ว กับอิพวกเลวทั้ง 3 ฉันเลยเปิดประตูรีบเดินไปหาพวกมันกำลังจะเอ่ยปาก ร่างสูงก็ตามมาประชิดอยู่ข้างหลัง กลิ่นน้ำหอมนี้ฉันจำได้ น้ำตาลยกนิ้วชี้ขึ้นมาจุ๊ที่ปากว่าอย่าเพิ่งพูด เฮ้อ........ เจ้ากรรมนายเวรชัดๆ สงสัยแค้นฉันมากที่เตะไป 1 กระทืบ 1 ยกนิ้วกลาง 1 คดีติดตัวล่ะสิคนอะไรว่ะเจ้าคิดเจ้าแค้นหน้าตาก็หล่อไม่น่านิสัยใจแคบขนาดนี้เลย

ทุกคนพาตัวเองไปซื้อกาแฟกันหมด ตื่นแต่เช้าเริ่มง่วงแถมพอได้กลิ่นอาหารท้องก็เรียกร้องซะเสียงดัง พอได้อาหารก็แยกย้ายไปกินบนรถ จะได้ไม่เสียเวลาเดินทาง ตามแผนงานวางไว้เพื่อเวลาพักกินข้าว 1 ชม. แต่เพราะเป็นฝ่ายประธานกิจเลยไม่อยากไปช้า อยากไปถึงก่อนจะได้ดูที่ทางให้น้อง ๆ กับคนอื่น ๆ ด้วย ขาดเหลืออะไรได้หาเตรียมทันก่อนฟ้ามืด แถวนั้นมืดเร็วไม่มีร้านสะดวกซื้อด้วย กว่าจะขับลงมาถึงใกล้สุดเกือบ 20 กิโล ไม่มีไฟถนนอีกต่างหาก เฮียหมาเนี้ยะจะอยู่ได้หร๊อดูเป็นคุณชายขนาดนี้ ผิวขาวกว่าฉันอีก

F : ป้อนหน่อยสิ

P : ทำไมต้องป้อน

F : ไม่มีมือไหมขับรถ

P : เฮ้อ

ฉันก็แกะกระดาษห่อเบอร์เกอร์พับลงมาครึ่ง อีกครึ่งพันลงไว้พอให้มือถือได้ ยื่นไปที่ปากเขาเขาก็โน้มตัวลงมางับ งับไปได้ 2 คำเขาเอามือมาจับข้อมือฉันดึงเข้าหาปาก เพื่องับต่อแต่ฉันอ่ะตกใจสิค่ะอยู่ดี ๆ มาจับมือดึงไป แถมทำเหมือนเคยชินอีกไม่มีการบอกกล่าวหรือหันมามอง

P : เฮียทะ ทำอะไรอ่ะ ปล่อยมือ

F : ก็มันไม่ถึง ฉันก้มจนปวดคอแล้วมือเธอสั้นไป

P : เฮียงั้นก็ไม่ต้องกินมือฉันมันสั้นทำไงก็ไม่ยาวถึงปากเฮียหรอก

F : ถึงจะสั่นถ้าป้อนดี ๆ ก็ถึง ทำเหมือนไม่เคยป้อนใคร

P : ...............

F : ไม่เคยหรอ...จริงดิ่?

P : เออก็ไม่เคย...ชิ

ฉันโกรธมากไม่รู้เพราะเรื่องที่เขาทักว่าไม่เคยป้อนใครรึเปล่า ฉันก็อยากมีแฟนเหมือนกันน่ะ อยากจับมือ อยากกอด อยากมีคนดูแล แต่มันไม่มีไง มันไม่มีใครที่ทำให้ฉันรู้สึกชอบ แบบใจเต้นแรงเลยปล่อยจอยโสดสนิทแบบนี้ มือยังไม่เคยจับเล๊ยยยยยย อย่างที่พวกมันว่าเสียของจริง ๆ ฉัน กว่าจะรู้สึกตัวหันไปอีกทีเขายังคงจับข้อมือฉันไม่ปล่อย ยังคงเคี้ยวเบอร์เกอร์อยู่โดยตามองทีี่ถนนไม่หันมา กว่าจะปล่อยมือก็กินหมดไป 2 ชิ้น ฉันนี่นั่งก้มหน้าฟังเสียงหัวใจตัวเองเต้นตึก ๆ ด้วยความระแวงว่าเขาจะได้ยินไหม