เกียร์ของผมเป็นของเธอ

Ep 5 ขอโทษ

เดินทางถึงโรงเรียนน้องๆ เกือบ 4 โมงเย็น ฉันมาถึงเป็นคันที่ 3 พร้อมๆ กับพวกเพื่อนชั่ว ฮึ ฉันนี่นั่งน้ำลายบูด เกือบ 7-8 ชั่วโมง ไม่รู้เฮียหมาทนได้ไงพูดอะไรสักคำก็ไม่มีแถมปล่อยฉันหลับสบายอีกต่างหากฉัน ดูเขาเงียบแปลก ๆ ช่างเถอะ พวกเราจัดที่นอนให้คนอื่นๆ แบ่งเป็นโรงอาหาร ห้องเรียนบนอาคาร กับ กางเต็นท์ ก็ตามความสมัครใจของทุกคนที่จัดแจงแบ่งกันเอง พวกเราแค่ช่วยดูความเรียบร้อยให้ทุกคนมีที่นอนครบเท่านั้นเอง ฝ่ายกิจเรานอนเต็นท์เพราะต้องแบ่งเวรเฝ้าตอนกลางคืนด้วย

F : ทำไมพวกเธอต้องนอนเต็นท์

Ni : เราเป็นกิจไงพี่เราต้องสลับกันเฝ้าช่วงกลางคืน ให้น้องปี 1 นอนในอาคารถูกแล้ว

G : ใช่ค่ะ แต่มีเพื่อน ๆ กับรุ่นพี่อีกกลุ่มนึง ฝ่ายกิจเหมือนกันก็นอนเต็นท์ค่ะ

F : ฉันนอนเต็นท์เองเธอไปนอนข้างในเหอะ

P : นี่เฮียไม่เข้าใจใช่ไหม เราเป็นประธานกิจไงเราต้องรับผิดชอบทุกอย่างเราจะไปนอนสบายตรงนั้นไม่ได้

Lk : ครับ ๆ เข้าใจละ งั้นเดี๋ยวพี่นอนเต็นท์ด้วย มีอะไรจะได้ช่วยเราทัน...ดีไหมคะพริก

ทุกคนหันมามองรุ่นพี่ในตาฟ้าคนนี้ เคยได้ยินว่าเป็นไนท์มากแต่ไม่มีแฟน ผู้หญิงที่มอนี่ตามกรี้สทุกวันก็ไม่คิดว่าจะไนท์ขนาดนี้ ครั้งก่อนก็เลี้ยงก๋วยเตี๋ยว หรือเป็นคนใจดีแบบนี้เสมอก็ไม่รู้ น้ำตาลเอามือมาดึงแขนฉันแอบกระซิบว่า "เขาชอบมึงค่าอีพริก" ก่อนจะหันหน้าไปหาอีก 2 คนว่าเห็นด้วยไหม แน่นอนมัน2 คนพยักหน้างึก ๆ ก่อนจะรีบเอากระเป๋าไปเก็บที่เต็นท์ เรานอนรวมกัน 4 คนเลยง่ายหน่อย จับของโยนเข้าไปเดี๋ยวค่อยมาจัดต่อ ตอนนี้ต้องไปเตรียมของทำอาหารเย็นแล้วเราอยู่ 2 คืนเท่านั้น

ห้องน้ำ 4 ห้องแต่มีชาวบ้านกับคุณครูของโรงเรียนมาช่วยกัน ผู้ใหญ่บ้านยังไปขอความช่วยเหลือจากหมู่บ้านข้างเคียงด้วย เพราะเด็กจากต่างหมู่บ้านบางคนก็เดินทางมาเรียนที่นี่ คราวก่อนมา 2 วันเหมือนกัน แต่มากัน 6 คน อีก 2 คือรองกิจ กับเลขา 2 คนนั้นกุ๊กกิ๊กกันอยู่ นอกจากเรื่องงานก็ไม่ค่อยสนใจเรา 4 คนหรอก พวกคลั่งรักน่ะ

มื้อเย็นจะมีคุณแม่ของเด็ก ๆ มาช่วยพวกเราทำด้วย อาหารจะง่าย ๆ ผัดผัก ไข่เจียว น้ำพริก ถ้าใครไม่กินผักก็มีพวกหมูแผ่น ปลากระป๋อง มาม่าให้กินแทนได้ แต่ก็มีจำกัดจะมากินจนเบียดเบียนเพื่อนคนอื่นไม่ได้ ยังดีคนที่มาทุกคนเต็มใจมากันเองเลยหอบอาหาร ขนม กันมาเองมากมาย ส่วนแอลกอฮอล์จะเหลือหรอคะ อิเกรซนี่แบกถังน้ำแข็งมาด้วยจ้าแช่เบียร์มาเต็มแต่เฉพาะของพวกเราเท่านั้น ไม่ได้มีเผื่อคนอื่น ๆ กะว่าคนละ 2 ป๋องก็พอ เดี๋ยวไม่ตื่นทำงาน ก่อกองไฟกัน 3 กอง พวกฉันกับเฮียหมา 1 กอง ไม่มีใครกล้ามานั่งด้วยเฮดว๊ากนี่เนอะกว่าจะเดินมานั่งกันครบ กลายเป็นเขานั่งข้างฉัน แถมพกเบียร์มากันเองด้วยเออพร้อมดีไม่ต้องมาวุ่นวาย

B : ทำไมมาเป็นกิจกันอ่ะครับน้อง ๆ

P : รุ่นพี่รุ่นก่อนขอแถมลงคะแนนโหวตผลออกมาเป็นเรา เลยตกกระไดพลอยโจนกันมา

Ni : กูมาช่วยมึง ถ้าเป็นคนอื่นกูไม่ทำหรอกเหนื่อย

G : ใช่สงสารอิพริกมันไฮเปอร์คนอื่นจะทำงานกับมันยาก

NT : ค่ะตาลก็อยากช่วยพริก ว่างด้วยไม่มีชมรมที่อยากเข้าเลยมาช่วยพริกดีกว่า

P : ขอบใจพวกมึงมากนะกูน้ำตาจะไหล

Lk : ถ้าเหนื่อยมากเดี๋ยวพี่ช่วยก็ได้นะครับพี่พอหาเวลาได้

เป็นอีกครั้ง ครั้งนี้ครั้งที่ 3 ที่พี่ลูก้าพูดอะไรแบบนี้ หรือเขาอ่อยฉันแบบที่น้ำตาลสงสัย

F : นั่นรถโฟวิลตามเรามาตั้งแต่กรุงเทพ ของพวกเรารึเปล่า

คำถามเฮียหมาถึงให้ทุกคนหันไปมองรถคันดำติดฟิล์มดำสนิท ป้ายทะเบียน 11 กรุงเทพมหานคร พวกเรารีบหันไปมองทางนิชาว่าจะเอาไง ถ้ามันไม่พวกเราก็จะเฉยไปเนียน ๆ ไม่รู้

Ni : อ๋อ...รถของที่บ้านนิชาเองค่ะ แฟนส่งคนมาดูแลเผื่อมีอะไรต้องการความช่วยเหลือ พี่ ๆ ไม่ต้องสนใจนะคะ เขาอยู่แบบนี้ตลอด

ตาทุกคนเบิกกว้างแบบตกใจขั้นสุด ยกเว้นพวกฉันที่ชินจ๊ะ ชอบด้วยรู้สึกปลอดภัยดี

B : แฟนน้องนิชาเป็นคนมีอิทธิพลหรอครับ

นิชาหัวเราะเบา ๆ โบกมือไปมาปฏิเสธว่าไม่ใช่แค่แฟนพอมีฐานะเลยจ้างคนมาดูแลเฉย ๆ

P : แล้วพี่ลูก้า พี่บีมล่ะมาทำไม ปกติวิศวะไม่มากับพวกเราเลยนะคะ

Lk : ฮึ พี่ว่าน่าสนใจอ่ะค่ะเลยมา อยากตามมาดู

B : พี่ว่างค่ะเลยมากับไอ้เฟิร์ส เฮียบิลไม่ว่างมาทั้งที่จริงเฮียควรต้องมา

P : อ๋อ..ประธานใจดีมากนะคะ ไม่ดุเหมือนที่คนอื่นบอกเลย

F : แล้วที่ฉันขับรถมาเนี้ยะฉันไม่ดีเลยหรอ…ฮึ

เอาแล้วช็อตฟิลกูอีกแล้วเฮียหมา วันนี้เป็นอะไรของเขาว่ะกินยาผิดประเภทม่ะ

P : จ้า...เฮียเฟิร์สใจดีมาก ๆ ค่ะ (ฉันยิ้มกว้างให้)

เขาไม่ตอบทำเพียงหันหน้าหนีไปอีกทาง ฉันเห็นหูเขาแดงมากไม่รู้เพราะแสงสีส้มจากกองไฟรึเปล่านะ แต่พอมองแบบนี้ โคตรหล่อเลยคอก็ยาว แขน ขา นิ้วมือ ยาวเรียวสวยได้รูปไปหมด พระเจ้าประทานแท้ ๆ พี่บิลเลี่ยนว่าหล่อแล้ว แต่เฮียหมาดูใกล้ ๆ หล่อกว่าอีก ท่ายกกระป๋องเบียร์ขึ้นใส่ปาก แม่เจ้าเดี๋ยวนะไอ้พริกแกคิดอะไรอยู่ แกคงเมาละดื่มไป 2 แล้ว เมาแน่ ๆ สติจงมาฉันเอามือตบแก้มตัวเองเบา ๆ เขาหันมามองฉันอย่างสงสัย

P : ง่วงมากเลยพริกขอตัวก่อนนะคะทุกคน

ฉันลุกขึ้นพรวดพราดจนทุกคนตกใจ หันหลังเดินไปที่เต็นท์หยิบแก้วแปรงสีฟัน ตรงไปลานล้างจานเพื่อแปรงฟันจะได้รีบเข้านอน ตอนนี้รู้สึกร่างกายร้อนไปหมด น่าจะเพราะอากาศที่เริ่มเย็นกับเบียร์ตีกันอยู่ในร่างกาย แปรงเสร็จลุกขึ้นมาชนกับร่างสูงของใครคนนึงอย่างจัง เซเกือบล้ม มือหนาดึงแขนฉันไว้กลิ่นนี้ กลิ่นหอมแบบนี้ไม่มีใครเป็นเขา เขาดึงแขนฉันหลบมุมตรงต้นไม้ใหญ่ มืดก็มืดมีแค่แสงตะเกียงวางอยู่ตรงห้องน้ำไม่ไกลเท่าไหร่

F : เป็นอะไร ฉันพูดอะไรไม่ดีอีกแล้วหรอถึงลุกออกมา

P : ปะ...เปล่าพริกแค่ง่วง

สายตาเขายังคงก้มมาจ้องฉัน ส่วนฉันจะหนีก็ไม่ได้โดนกักอยู่กับต้นไม้ แขน2ข้างก็ไม่ขยับให้ฉันมุดหนีเลย

F : ขอโทษ เรื่องวันก่อนฉันแซวเล่นไม่คิดว่าจะโกรธ

P : อืม ๆๆๆ เฮียไปนอนเถอะพริกไม่โกรธ

F : พูดดี ๆ ก่อน

P : พริกพูดไม่ดีตรงไหน

F : เฮียเฟิร์สไปนอนนะคะ หนูง่วงแล้วงี้

P : โอ๊ยเฮียน่าอายอ่ะไม่เอา

F : ให้พูด ไม่ได้ให้เอา รึจะเอาเฮีย ๆ ก็ได้นะไม่ขัด