M : พี่บูมทานนี่สิ...อร่อยน๊า
Boom : ...
M : ทำหน้าแบบนี้วันหลังอย่ามาเลยมิลว่า
Boom : ...
ผมไม่ได้อยากมาสักหน่อย ถึงจะเจอกับยัยเด็กนี่มาตั้งแต่เธอลืมตาดูโลก แต่เราก็ไม่ได้สนิทอะไรกันคนที่สนิทโน่นไอ้บีมต่างหาก วันนี้ผมอยู่ใกล้สุดเลยถูกให้มาอยู่รอเป็นเพื่อนเธอเป็นเวลา 2 ชั่วโมงที่ห้าง เนื่องจากบ้านพวกเรานัดเจอกันกินข้าวกันที่นี่ แต่เธอเป็นคนเดียวในสองบ้านที่ยังเรียนไม่จบและไม่มีการมีงาน ต่างจากพวกผมที่ต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยมาตั้งแต่เด็ก นี่เธอก็เพิ่งจะบินกลับมาเมื่อวานเดี๋ยวเดือนหน้าเธอถึงจะบินกลับไปเรียนต่อ ในปี ๆ หนึ่งผมเจอเธอแทบนับครั้งและนับคำพูดได้เลย
DadM : เออ...วันนี้คุณหญิงของท่านผบ.ตร.เห็นรูปมิลลี่เลยอยากเจอ
MomM : ก็ไม่น่ามีปัญหานะมิลลี่ไปเจอผู้ใหญ่สักหน่อย
DadM : เห็นว่าลูกชายเขาก็กำลังจะไปเรียนโทต่อที่โน่นเหมือนกัน
MomM : ดีเหมือนกันค่ะรู้จักกันไว้บ้าง
นี่คือบทสนท
