โซ่รักในเงาใจ

ชีวิตใหม่

หลังจากที่ตกลงกับเด็กสาวเรียบร้อยแล้ว ตุลย์ก็ตามเด็กสาวไปพบนางแดงป้าของใบบุญ นางแดงไม่มีท่าทีเป็นมิตรเลย แต่ตุลย์ก็จำเป็นต้องช่วยใบบุญ ไม่อย่างนั้นแล้ว เขาคงจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตที่ช่วยเธอได้ แต่กลับไม่ช่วยเธอ

“มีอะไรก็ว่ามา นังใบบุญมันไปกวนอะไรคุณล่ะ แต่ถ้าเป็นเรื่องเสียเงินฉันไม่มีจ่ายหรอกนะ” นางแดงรีบออกตัวทันที เพราะถ้าไม่มีเรื่องสำคัญอะไร คนระดับอย่างตุลย์คงไม่มาที่นี่แน่นอน และสิ่งที่นางแดงกลัวที่สุดก็คือกลัวว่าหลานสาวจะไปสร้างความเดือดร้อนให้จนต้องเสียเงินเสียทองนั่นแหล่ะ

“ผมไม่ได้ให้เสียเงินหรอกครับ แต่ผมเอาเงินมาให้ต่างหากล่ะ” ตุลย์ยิ้มหยันอย่างที่นางแดงไม่ทันได้สังเกต นี่ป้าของใบบุญคงไม่มีความรักให้หลานเลยสินะ ดูการตอบอย่างไร้เยื่อใยเมื่อสักครู่น่าจะเป็นคำตอบของเรื่องทั้งหมดได้

“ให้ยังไงไหนบอกมาซิ” นางแดงตาโตขึ้นมาทันที เมื่อพูดเรื่องเงิน

“ให้ใบบุญไปอยู่กับผม แล้วเงินสามแสนจะเป็นของคุณ แต่ต้องมีข้อแม้นะว่าคุณต้องห้ามยุ่งเกี่ยวกับใบบุญอีกตลอดชีวิต” ตุลย์ยื่นเช็คเงินสดให้ แต่พอนางแดงจะรับ เขาก็ชักกลับ

“เอามาสิ จะเอามันไปลงนรกหรือไปขึ้นสวรรค์ที่ไหนก็เชิญ ฉันอยากจะเอาภาระอย่างมันออกไปจากชีวิตฉันตั้งนานแล้ว รับรองว่าฉันจะไม่ไปยุ่งหรือตามหานังใบบุญอีกแน่นอน เอาเงินมาให้ฉันเถอะ” นางแดงรีบสัญญาทันที เพราะว่าอยากได้เงิน และอยากจะโยนภาระอย่างใบบุญออกไปจากชีวิตของตนเองเสียที

“ผมให้อยู่แล้ว แต่ต้องเซ็นสัญญากันก่อน” ตุลย์เอ่ยอย่างใจเย็น คนร้อนเงินแบบนี้ยังไงก็ต้องเซ็น

“ไม่เซ็นไม่ได้เหรอ” ป้าผู้กลัวว่าอนาคตหลานจะได้ดี เกิดกลัวขึ้นมาทันทีว่าถ้าหลานสาวของตนเองไปได้ดิบได้ดีถึงขั้นจับตุลย์ได้ แล้วนางจะมาขอความช่วยเหลือจากหลานในยามที่ตนเองลำบากไม่ได้

“ไม่เซ็นก็ไม่ต้องเอา” ตุลย์เอ่ยเสียงเข้มก่อนที่จะทำท่าเก็บเช็คใส่ซองเอกสารของเขาเหมือนเดิม

“เซ็นก็เซ็นค่ะ อย่าเพิ่งเก็บสิ” นางแดงรีบกระชากซองเอกสารไว้ ด้วยกลัวว่าตุลย์จะเปลี่ยนใจ ทำให้ชายหนุ่มยกยิ้มเล็กน้อยด้วยความพอใจ ก่อนจะหยิบเอกสารและเช็คเงินสดออกมาอีกครั้ง

“จะอ่านก่อนเซ็นมั้ย” ตุลย์ถามออกไปเสียงเย็น

“ไม่ล่ะ ไหนเซ็นตรงไหนบอกฉันมา แล้วก็เอามันไปด้วยเลยนะ ไม่ต้องมาอยู่ให้เสียข้าวสุกบ้านฉัน” นางแดงรีบเซ็นด้วยความร้อนใจ

“เรียบร้อย อันนี้เป็นคู่ฉบับ คุณป้าเก็บไว้ดูแล้วกันนะครับ ผมจะพาใบบุญไปวันนี้เลยนะ จะร่ำลาหลานสาวก่อนมั้ย” ตุลย์เอ่ยออกมาด้วยท่าทางอาทร

“ไม่ล่ะ เอาไปเลย ฉันจะไปขึ้นเงินก่อน อย่าให้รู้นะว่าเศรษฐีอย่างคุณเช็คเด้ง ไม่อย่างฉันตามถึงบ้านแน่นอน” นางแดงเอ่ยก่อนจะวิ่งออกจากบ้านไปอย่างร้อนใจ ในชีวิตไม่เคยเห็นเงินแสนมาก่อน วันนี้จะได้จับเงินแสน นางก็ต้องตื่นเต้นเป็นธรรมดา ตอนนี้นางไม่สนใจสิ่งใดแล้วนอกจากเงินตรงหน้า