ไม่กล้าสู้หน้า

529 คำ

เมื่อตื่นขึ้นมาแล้วตระหนักถึงสิ่งที่ตนเองได้ทำเมื่อคืน ใบบุญก็ไม่กล้าสู้หน้าเขาแล้ว เธอตั้งใจว่าจะเข้ามาจัดการเขา แต่เธอกลายเป็นคนที่โดนเขาจัดการเสียเอง เธอไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว มาอยู่ที่นี่ไม่กี่วันก็เสียตัวให้เขา คราวนี้จะเอาอะไรไปขู่เขา แค่นี้ก็อายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว เมื่อคืนคนที่นี่คงรู้กันหมดว่าเกิดอะไรขึ้น เธอชิงกลับไปที่รีสอร์ทดีกว่าแบกรับความอายที่นี่ เธอไม่รู้เลยว่าจะกล้ามองหน้าเขาอีกมั้ย ก็เล่นครางลั่นห้องซะแบบนั้น มาตอนนี้ทางเดียวที่หญิงสาวนึกออก นั่นก็คือการหนี มันจะดูเหมือนว่านี่คือวิธีของเด็กที่ชอบหนีปัญหา แต่จะทำอย่างไรได้ล่ะ ในเมื่อเธอไม่รู้ทางออกจริงๆ ว่าควรจะทำอย่างไร การหนีจึงเป็นทางออกที่ดีที่สุด นับว่าเป็นโชคดีที่ตุลย์ยังไม่ตื่น หญิงสาวจึงออกมาจากห้องของเขาแล้วก็ไปเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าของตนเองอย่างเร็ว ก่อนที่เธอจะทำตัวลับๆ ล่อๆ แล้วเดินออกจากรั้ว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม