ระรินถึงกับอึ้งในความคิดของเขา “คุณหนูคิดจะให้รินเป็นคนใช้คุณหนูไปจนวันตายเหรอ ไม่เอาหรอก รินก็มีความฝันเหมือนกัน ถึงรินจะเรียนโง่ แต่ก็มีความสามารถซ่อนอยู่นะคะ”
“ความสามารถอะไร เธออ่ะ”
“ก็...ทำอาหารไง”
“ไหนบอกว่าอยากเรียนพยาบาล”
เขาจำได้ด้วยเหรอ เธอเคยพูดกับเขาแค่ครั้งเดียว ตอนที่เขาเป็นไข้เมื่อสองปีก่อนโน้น
“อยากเรียนกับสอบได้ มันคนละเรื่องกันนะคะคุณหนู รินรู้ตัวเองดีค่ะ รินก็เลยตัดสินใจจะเรียนทำอาหารและแต่งงานกับผู้ชายดี ๆ สักคน เพื่อสร้างครอบครัวอบอุ่นด้วยกัน ฮิฮิ”
“ไร้สาระ!” เขาวิจารณ์ความฝันแสนหวานของเธอโดยไม่นึกถึงจิตใจของเธอเลย นั่นเพราะเขารู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ หากเขาไม่อนุญาต
“คุณหนูคิดว่าคนรวยคนฉลาดเท่านั้นหรือคะที่จะประสบความสำเร็จ...” เธอพูดยังไม่ทันจบ ปากกลับโดนประกบเสียก่อน ด้วยริมฝีปากอุ่นของเขา ด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยรัก อย่างล้นอก
“อ๊ะ...” เธอตกใจตาเหลือกท
