เธอห้ามไปไหนทั้งนั้น
651 คำ
เหนือภพพยายามทำหน้านิ่งขรึม เพื่อไม่ให้เธอจับได้ว่าเขากำลังหึงหวงจนอยู่ไม่ติด เขาเองก็ไม่อยากจะเชื่อตัวเองเหมือนกัน ว่าจะรู้สึกรุนแรงกับเธอขนาดนี้ กระทั่งเห็นเธอกับเพื่อนรักอยู่ด้วยกันที่ป่าสุสานหลังโรงเรียน ซึ่งเขารู้ดีว่าชานนท์แอบชอบเธออยู่
ลูกสาวแม่บ้านที่เขาตั้งใจจะเก็บไว้ใกล้ตัวตลอดชีวิต คนที่ต้องทำหน้าที่อุ่นนมให้เขาทุกคืน ดื่มนมจากแก้วใบเดียวกับเขาทุกครั้ง หากเธอไม่โง่จนเกินไป เธอก็น่าจะรู้ว่าเขาไม่เคยรังเกียจเธอเลย
“รินเนี่ยนะ คบกับชานนท์” เธอชี้หน้าตัวเอง ประมาณว่า มันจะเป็นไปได้ไง
“เธอคงยังไม่ได้ยินข่าวร้อนของโรงเรียนวันนี้สินะ เพราะเธอหนีกลับบ้านมาก่อน”
“ข่าวร้อน อะไรคะ?”
“เรื่องที่เธอกับไอ้นนท์นัดไปอึ๊บกันที่ป่าสุสานไง”
“ห๊า!!” เธอตกใจแทบช็อค ร้อนใจขึ้นมาจนอยู่ไม่ติด “บ้าไปแล้ว ไม่จริงซะหน่อย แล้วชานนท์ว่าไงคะ เขาแก้ข่าวรึยัง???”
“ก็ไม่เห็นมันพูดอะไร” เพราะงี้ไง เขาเลยร้อนใจแทบบ้า การนิ่งเฉยของเพื่อนรักมันยิ่งทำให้ข่าวลือดูเหมือนจะเป็นเรื่องจริง
“ทำไมซวยอย่างนี้” เธอโอดครวญอย่างหัวเสีย “ต้องเป็นไอ้สองคนนั้นแน่ที่เอาไปเม้าท์ บ้าบอชะมัดเลย รินกับชานนท์เจอกันโดยบังเอิญค่ะ เราไมได้ทำอะไรกันแบบนั้น คนที่ทำคือพวกเขาต่างหาก !”
เขาแอบโล่งใจ แต่ยังไม่คลายสงสัย “แล้วทำไมยืนจับมือถือแขนกันล่ะ ใครเห็นก็ต้อง...เข้าใจผิด”
“จับมือถือแขน? อ๋อออออ คงเป็นตอนที่รินจะวิ่งตามไอ้สองคนนั้นไปค่ะ ชานนท์เลยคว้ามือรินไว้” เธอรีบอธิบายเพราะไม่อยากให้ชานนท์เสียหาย ไม่ได้ต้องการจะแก้ข่าวใด ๆ ทั้งสิ้น “คงไม่ทันคิดว่าสองคนนั้นจะเอาไปพูดทั่วโรงเรียนแบบนี้”
“งั้นเหรอ?” เขาตอบรับด้วยน้ำเสียงเหมือนไม่อยากจะเชื่อ ทั้งที่เชื่อเธอหมดใจ...เชื่อว่าเธอมองชานนท์ไม่ออก ตามชานนท์ไม่ทัน เพราะหมอนั่นอยากให้มีข่าวลือเกิดขึ้นต่างหากเล่า มันเลยหยุดเธอไว้
“ลือแบบนี้ชานนท์เสียหายหมด ไม่ได้การละ รินจะต้องแก้ข่าวค่ะ โพสในบอร์ดโรงเรียนเลยดีกว่า”
เขาขมวดคิ้ว “ไม่ใช่เธอเหรอที่เสียหาย”
“ชานนท์ต่างหากค่ะ” น้ำเสียงมั่นใจ “เพราะยังไงก็ไม่ค่อยมีใครรู้จักรินอยู่แล้ว”
“แต่ถ้าเธอโพส คนจะรู้จักเธอทั้งโรงเรียนนะ”
เธอชะงัก “จริงด้วย งั้นทำไงดีคะ จริงสิ คุณหนูเป็นเพื่อนกับชานนท์นี่นา คุณหนูบอกเขาให้หน่อยสิ”
“ยัยเบ๊อะเอ๊ย ! เราไม่รู้จักกันจำไม่ได้เหรอ หรือว่าอยากจะมีข่าวกับฉันแทน จะได้โดนตบอีก”
สายตาดุ ๆ จ้องแก้มแดงเรื่อของเธออย่างไม่สบายใจ การที่เขาซ่อนเธอไว้แม้แต่ในโรงเรียน ก็เพราะอยากเซฟเธอนั่นล่ะ แต่ดูเหมือนเธอไม่เคยเซฟตัวเองได้เลย หาเรื่องเจ็บตัวได้ตลอดเวลา
“ด่ารินตลอดเลย คำก็ยัยเบ๊อะ สองคำก็ยัยโง่” แค่งอนนิด ๆ แต่ไม่ได้โกรธอะไรเลย “คุณหนูคงไม่ชอบหน้ารินเอามาก ๆ เลยนะคะ แต่ไม่ต้องเครียดไปหรอกค่ะ เพราะจบ ม.หกเมื่อไหร่ รินจะย้ายออกทันทีเลย จะไม่อยู่รกหูรกตาคุณหนูไปจนวันตายหรอกค่ะ”
คำพูดของเธอทำให้เหนือภพร้อนใจและร้อนรนขึ้นมาเลย “ไม่ได้ ฉันไม่ให้เธอไปไหนทั้งนั้นแหละ เธอต้องอยู่กับฉันที่นี่ ต้องคอยอุ่นนมให้ฉันทุกคืน”
- ผู้เขียน
