อุตส่าห์คิดว่าการถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวก็ดีเหมือนกัน เธอจะได้อยู่กับตัวเองให้เต็มที่ มีเวลาใคร่ครวญขบคิดให้ตกผลึกว่าจะเอาอย่างไรต่อ ควรเดินหน้าไปทางไหนจึงจะรอดพ้นเงื้อมมือของอดีตแม่สามีได้ แต่ใครจะคิดว่าศรีอาภาจะเลือดเย็นมากกว่านั้น สั่งให้เธอมาร่วมวงสนาทนาราวกับต้องการให้รับรู้และย้ำเตือนความเจ็บปวดลึกลงไปจนถึงก้นบึ้งหัวใจ
นางจงใจใช้ดาบเล่มนี้สะบั้นเยื่อใยระหว่างเธอกับภิฌานที่อาจจะยังหลงเหลืออย่างเด็ดขาด และทิ่มแทงใจเธอให้ตายสนิทในคราเดียวกัน
แน่นอนว่า...นางทำสำเร็จ!
จึงไม่น่าแปลกใจเลยตอนที่สาวใช้มาตามเธอ หญิงสาวพอจะเดาออกทันที อดที่จะยิ้มเยาะไม่ได้ นี่แหละเป็นวิธีที่อดีตแม่ผัวของเธอชอบใช้นักละ และก็ใช่ที่เธอเจ็บจนแทบขาดใจ แต่อย่าหวังว่าเธอจะแสดงความอ่อนแอให้เห็นเป็นอันขาด ต่อให้ต้องแดดิ้นอยู่ตรงนี้สีหน้าเธอก็จะไม่มีวันเปลี่ยนจากความเย็นชา
ธีริญเดินเชิดหน้ามาหยุดยืนต่อหน้าทุกคนที่หันมอ
