ธีริญอยู่ที่คฤหาสน์พีรภูวดลกว่าหนึ่งสัปดาห์แล้ว ความหวังที่จะได้เจอหน้าพ่อของลูกก็เริ่มบั่นทอน แม้จะพยายามปลอบใจตัวเองว่าภิฌานอาจจะกำลังยุ่งกับงาน จนไม่สามารถปลีกตัวมาหาเธอได้ หรือบางทีเขาอาจจะยังไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้น
ทว่าลึกๆ ในใจธีริญรู้ดีว่า...ไม่ใช่
ไม่มีทางที่ภิฌานจะไม่รู้ว่าเกิดความผิดปกติขึ้นกับเธอ ต่อให้ศรีอาภาจะบังคับเธอให้โทร. ไปบอกมารดาว่าติดโพรเจ็กต์ของเขาอยู่ ต้องอยู่ต่างจังหวัดนานนับเดือน และถึงแม่เธอจะเชื่อเพราะเป็นเรื่องปกติของสายงานนี้ที่ต้องเดินทางค้างแรมที่อื่นนานๆ แต่ถ้าภิฌานไปถามหาเธอกับท่าน เขาน่าจะรู้ดีว่าไม่มีงานเร่งด่วน และยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะรับงานหนักในช่วงนี้ เพราะสภาพร่างกายที่ตั้งท้องไม่เหมาะจะเดินไกล อาจเสี่ยงให้เกิดการแท้งได้ง่ายๆ
ฉะนั้นทางเดียวที่เป็นไปได้คือเขาเพิกเฉยตั้งใจจะไม่ช่วยเหลือเธอตั้งแต่แรก เพราะไม่อยากขัดแย้งกับคนเป็นแม่ หรือไม่ก็เห็นดี
