บทที่ 13 เอาลูกไม่เอาแม่ 3

1041 คำ

ชายหนุ่มพ่นลมหายใจออกแรงๆ รีบคว้ากุญแจรถตรงไปที่ลานจอดอย่างไม่ลังเล แม้จะมีประชุมสำคัญต่อก็ตาม ตอนนี้ใจเขาทั้งเป็นห่วงและกังวลถึงอดีตภรรยามากกว่า อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับธีริญกันแน่ แม่เขาทำอะไรเธออย่างนั้นหรือ แล้วจะมีแก่ใจคิดถึงเรื่องอื่นได้อย่างไร ภิฌานโทร. สั่งงานนิธัชแล้วบึ่งรถกลับบ้านทันที เขาเดินดุ่มๆ ไปหาท่านที่ห้องนั่งเล่น พอเห็นหน้าท่านปุ๊บก็ยิ่งคำถาม “คุณแม่ทำอะไรเธอครับ” ศรีอาภาขมวดคิ้วไม่พอใจ แต่ไม่อยากโวยวายให้เสียเรื่อง นางเรียกลูกชายกลับบ้านเพราะมีเรื่องสำคัญจะคุยกับเขา “มานั่งนี่ก่อน” นางตบมือเรียกเขา แม้สีหน้าภิฌานจะดูเย็นชา แต่ก็ยอมเดินมานั่งลงข้างๆ โดยดี นางยื่นรูปถ่ายของหญิงสาวหลายใบให้เขาพร้อมเอ่ยเสียงนุ่มนวล “ตาฌาน...ลูกก็หย่ามานานหลายเดือนแล้ว แถมตอนนี้ลูกก็อายุ 33 ถือว่าไม่น้อยแล้ว แม่ว่าถึงเวลาที่ลูกควรจะเริ่มต้นสร้างครอบครัวกับผู้หญิงดีๆ สักคนเสียที ใจจริงแ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม