ตอนที่ 10
954 คำ
พิธีที่เป็นทางการทำให้เรนนี่ค่อนข้างเกร็ง แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับพี่คิณ คงเพราะเขาทำงานในตำแหน่งสูง ทำให้ต้องเจอะเจอผู้คนมากหน้าหลายตา และเจอกับสถานการณ์ที่ตึงเครียดมามากมาย งานแค่นี้เลยกลายเป็นเรื่องชิลล์สำหรับเขา
เมื่อถึงช่วงอาฟเตอร์ปาร์ตี้ แขกผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายกลับไปจนหมดแล้ว เหลือเพียงเพื่อนฝูง ญาติสนิทรุ่นราวคราวเดียวกัน ที่ยังอยู่ร่วมงาน
อคิณถอดเสื้อสูทออก เขาสวมเพียงเสื้อเชิ้ต และพับแขนเสื้อขึ้นมาไว้ใต้ศอก
เรนนี่เปลี่ยนชุดเป็นชุดราตรีสั้นสีขาว กระโปรงระบายเป็นชั้นน่ารัก รองเท้าผ้าใบแบรนด์เนมราคาแพงสีขาว เป็นชุดที่ให้ความรู้สึกน่ารักแบบซน ๆ
ใบเตย พราวฟ้า และอลิส สวมชุดสำหรับเพื่อนเจ้าสาว โทนสีชมพูธีมเดียวกันทั้งสามคน
เมื่อถึงเวลาเปิดฟลอร์เต้นรำอาฟเตอร์ปาร์ตี้ เฮียโรมเป็นคนพาเรนนี่ขึ้นไปส่งบนฟลอร์ที่ยกพื้นสูงกว่าพื้นปกติเล็กน้อย
อคิณยืนรอเจ้าสาวเขาอยู่บนฟลอร์
“ฝากน้องสาวผมด้วยนะครับ พี่คิณ”
เฮียโรมวางมือบางของน้องสาวลงบนมือของอคิณ
“ยินดีครับ”
เจ้าบ่าวรับคำ และกุมมือบางไว้ในอุ้งมืออบอุ่น พร้อมกับวาดวงแขนอีกข้างรัดเอวคอด รั้งเจ้าสาวมากอดแนบกาย
เรนนี่ตกใจเล็กน้อย นี่มันใกล้ชิดกันมากเกินไปแล้ว เธอกับเขายังไม่ได้สนิทกันถึงขั้นนั้นสักหน่อย
เฮียโรมเดินลงจากฟลอร์ เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวยืนเด่นอยู่กลางห้องจัดงานเลี้ยงขนาดใหญ่
เมื่อต้องมายืนเคียงคู่กับเจ้าบ่าวตัวสูง เรนนี่รู้สึกว่าเธอตัวเล็กราวกับคนแคระ
อคิณก้มมองเจ้าสาวในวงแขน เขายิ้มใส่นัยน์ตาคู่สวยที่มองเขาอยู่ก่อนแล้ว
“อย่าเหยียบเท้าพี่นะครับ” พูดจบแล้วก็ยิ้มกริ่ม
“เรนนี่ไม่ได้ซุ่มซ่ามขนาดนั้นค่ะ”
เจ้าสาวคนสวยมองค้อนเจ้าบ่าว
เมื่อจังหวะดนตรีเร้าใจเริ่มขึ้น บ่าวสาวก็เริ่มขยับเท้าเต้นเข้าจังหวะ เสียงปรบมือและเสียงกรี๊ด ทั้งเสียงโห่แซวดังขึ้นแทบตลอดเวลา เพราะเจ้าบ่าวขยันรุก ขยันโชว์ท่าเต้นน่าหวาดเสียว
เขาทั้งกอด ทั้งหอม ทั้งฟาดบั้นท้ายอวบอัดเบา ๆ ไหนจะจังหวะที่เขาแทรกขายาวเข้าไปกลางหว่างขาเรียวของเจ้าสาวอีก ทำให้เจ้าสาวใจหายใจคว่ำอยู่หลายที
พอถึงจังหวะจบเพลง อคิณกระชับอ้อมแขนกอดเจ้าสาวไว้แน่น แล้วก้มหน้าไปลงหา ทำอย่างกับว่าจะจูบโชว์
เรนนี่เบิกตากว้าง เธอเอนตัวไปข้างหลัง ยกขาขึ้นข้างหนึ่ง และกอดลำคอแกร่งไว้แน่น เพราะไม่อย่างนั้น เธอได้หงายหลังแน่ ๆ
...
เพลงจบแล้ว
เสียงปรบมือและเสียงกรี๊ดของบรรดาสาว ๆ ดังลั่นห้อง
ยัยอลิสกรี๊ดจนพราวฟ้ากับใบเตยต้องยกมือขึ้นมาปิดหู
เจ้าบ่าวเจ้าสาวสบสายตากันในระยะประชิด ต่างคนต่างหอบหายใจแรง
“พี่คิณ…ปล่อยเรนนี่ได้แล้วค่ะ”
เธอเมื่อยเอวจะแย่แล้ว แอ่นตัวไปข้างหลังขนาดนี้ หลังจะหักหรือเปล่าก็ไม่รู้
อคิณอมยิ้ม แล้วจึงขยับตัวยืนตรง พร้อมกับช่วยประคองเจ้าสาวให้มายืนเคียงข้าง โดยที่เขายังคงโอบเอวบางไว้ไม่ยอมปล่อย
แต่เมื่อเจ้าบ่าวคลายวงแขนออกจากเอวเพียงเล็กน้อย เรนนี่ก็ทำท่าว่าจะขยับออกห่าง อคิณจึงกระชับวงแขนกอดเอวบางไว้แน่น
“พี่คิณปล่อยสิคะ เรนนี่จะไปหาเพื่อน”
“อยู่กับพี่อีกนิดหนึ่งครับ”
อคิณบอกพลางหันไปหยิบแก้วแชมเปญ ที่พนักงานถือมาให้สำหรับบ่าวสาว เขาหยิบแก้วแรกส่งให้เรนนี่ และหยิบมาถือไว้เองอีกแก้ว
เมื่ออคิณยกแก้วขึ้นสูง เป็นการเชิญชวนให้ทุกคนร่วมดื่มฉลอง แขกในงานก็พากันยกแก้วเครื่องดื่มในมือขึ้น และร่วมดื่มฉลองให้กับคู่บ่าวสาว
อคิณดื่มหมดแก้วแล้ว แต่เรนนี่ดื่มไปแค่นิดเดียว
“ทำไมไม่ดื่มให้หมดล่ะครับ”
“เรนนี่อยากดื่มแค่นี้ค่ะ”
“ต้องดื่มให้หมดครับ”
เรนนี่ขึงตามองเจ้าบ่าวด้วยความไม่พอใจ ก็เธออยากดื่มแค่นี้ เขาจะทำไม
“งั้น…พี่ป้อนเองครับ”
อคิณจับมือบางที่ถือแก้วแชมเปญยกขึ้นมา และบังคับให้น้องยกแก้วขึ้นป้อนแชมเปญใส่ปากเขา
เรนนี่มองเขาด้วยความตกใจ แต่ความตกใจนั้นยังน้อยกว่า ความตกใจในตอนที่เขาช้อนท้ายทอยเล็กเธอไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง และเขาก็ก้มลงมาหา ประทับปากอุ่นร้อนบนปากอิ่ม เขากดปากแรง บังคับให้เธอต้องเผยอปากรับเอาแชมเปญจากปากของเขา
เรนนี่เบิกตากว้าง จะเบี่ยงหน้าหนีก็ไม่ได้ เธอจำต้องกลืนเอาแชมเปญลงคออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แล้วพอแชมเปญหมด เจ้าบ่าวของเธอกลับไม่จบ เขาดูดลิ้นเล็กเบา ๆ และจุ๊บปากอิ่มแรง ๆ ก่อนจะผละออกมา มองสบตาคู่สวยที่เบิกตากว้างและมองเขาอย่างตกตะลึง
แขกในงานปรบมือ และโห่แซวดังลั่น
ส่วนเพื่อนสนิทของเรนนี่นั้น…
อลิสหลับตากรี๊ดสุดเสียง “ยัยเรนนี่ อ๊าย !”
พราวฟ้าเบิกตากว้าง กรี๊ดไปกับเพื่อน
ใบเตยกรี๊ดแล้วปิดตา แต่กางนิ้วกว้าง มองเห็นทุกอย่างชัดเจน
อคิณปล่อยเจ้าสาวออกจากวงแขน เรนนี่หอบหายใจแรง มองเขาด้วยสายตาดุ แต่เจ้าบ่าวของเธอก็ทำแค่เพียงอมยิ้ม
ในที่สุดเรนนี่ก็ปลีกตัวหนีจากเจ้าบ่าวมาได้ เพราะเขาถูกเพื่อน ๆ ของเขาลากไปดื่ม
- ผู้เขียน
