พลอยขวัญไม่ใช่คนช่างอธิบาย...พยัคฆ์ก็ไม่ถาม สุดท้ายเหตุการณ์จึงนำไปสู่ความเข้าใจผิดโดยมีพีรพงษ์เป็นคนบงการอยู่ข้างหลัง เพราะอยากได้พลอยขวัญและหวังจะเอาชนะพยัคฆ์
“ถ้าเอ็งรักหนูขวัญก็ไม่เห็นยาก...ตามไปง้อสิวะ ปู่รู้ว่าขวัญมันรักเอ็ง...รอแต่เอ็งคนเดียวเท่านั้น...ถ้าตอนนี้แกคิดอะไรไม่ออกว่าจะจัดการยังไงต่อไป...ก็ยังไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น...รอให้เวลาผ่านไปสักพัก ปัญหาทุกอย่างจะตกตะกอนเหมือนน้ำ ความขุ่นมัวที่บังตาเราเอาไว้จะเลือนหายไป เราจะมองเห็นภาพชัดเจน...เจอทางออก แต่ตอนนี้เวลาทุกนาทีมีค่า แกต้องรู้จักใช้เวลาให้คุ้มค่ากับสองปีกว่าที่ต้องห่างกัน...รีบไปสิวะ ไปหาขวัญ...ไปหาลูกของแก”
ปู่พจน์สาธยายยืดยาว...แต่ก็ทำให้พยัคฆ์ได้คิด
“แกรีบไปปรับความเข้าใจกับหนูขวัญเถอะ...แล้วก็เลิกล้มความคิดที่จะแย่งลูกไปเลี้ยงเองเด็ดขาด...เพราะปู่ก็คงไม่ยอมเหมือนกัน”
ปู่พจน์รักและเอ็นดูลีโอจนนึกไม่ออกว่าจะเป็น
