“แต่ไอ้พีร์มันบอกกับพี่ว่าขวัญรักมัน...ขวัญนอนกับมัน”
พยัคฆ์ยืนยันตามที่รู้มา ภาพนั้นยังถูกซ่อนเอาไว้ในมือถือของเขามาจนทุกวันนี้
“แล้วนี่อะไร?”
พยัคฆ์เปิดภาพให้พลอยขวัญดู สองปีกว่าที่เขายังเก็บเอาไว้
“พี่พีร์เลวมาก”
พลอยขวัญยกมือขึ้นปิดปาก น้ำตาไหลนองใบหน้า
“เห็นขนาดนี้จะให้เฮียเข้าใจว่ายังไง”
“มันเป็นภาพที่พี่พีร์มอมยาขวัญแล้วจัดฉาก...แต่พี่วาเป็นคนช่วยขวัญเอาไว้”
“ขวัญพูดจริงหรือ?”
“จริงค่ะ...พี่วายุอยู่ในเหตุการณ์...พี่วายุรู้ความจริงทุกอย่าง”
พยัคฆ์ใจร้อนจนอดทนรอไม่ได้ รีบกดโทรศัพท์หาน้องชายต่างมารดา
“ไอ้วา...”
พยัคฆ์กรอกเสียงไปสู่ปลายสาย
“เฮีย...เฮียกลับมาจากฮ่องกงแล้วเหรอ...เฮียอยู่ไหนนี่”
เสียงของวายุบอกความดีใจเมื่อรู้ว่าพี่ชายกลับมาจากฮ่องกง
“เออ...กูกลับมาแล้ว...ไอ้วา กูถามอะไรหน่อย”
“เรื่องไรเฮีย”
เอาล่ะสิ...เสียงเข้มจนดุของพี่ชายทำให้วายุรู้ว่าพยัคฆ์กำลังโกรธจ
