เธอเพิ่งกลับมาเพราะมีกุญแจบ้านของเขาอยู่แล้วจึงไม่จำเป็นต้องกดกริ่งเหมือนแต่ก่อน ยังสงสัยว่าเขาคงมีแขกเพราะรถยนต์อีกคันที่จอดอยู่ไม่คุ้นตา แต่สิ่งที่เห็นทำให้หญิงสาวขาสั่น ของที่อยู่ในมือร่วงหล่นอย่างอ่อนแรง
พราวดาวที่กอดชายหนุ่มหันหน้ามาทางพิรันดาพอดี เหยียดยิ้มที่มุมปากอย่างผู้มีชัย
พิรันดาก้าวเท้าถอยห่างจากภาพที่เห็น ม่านน้ำตาบดบังจนเธอแทบมองทางเดินข้างหน้าไม่เห็น
“ปล่อยก่อนครับพราว”
ดลรวีพยายามแกะมือของอดีตคนรักออกเพราะเธอเอาแต่กอดเขาเอาไว้แน่น
“พราวดีใจจังเลยค่ะที่คุณยังรักพราว”
ดลรวีส่ายหน้าไปมายกมือทั้งสองจับที่บ่าของหญิงสาว
“หมายความว่ายังไงคะ”
แววตาที่ส่งมาของเขาเหมือนจะบอกอะไรบางอย่าง ไม่ใช่ตามสิ่งที่เธอคิด ทำให้พราวดาวรู้สึกผิดหวังอย่างรุนแรง
“ผมรักพราวเหมือนเพื่อนคนนึง ไม่เคยคิดนอกเหนือไปมากกว่านี้ เพราะพราวแต่งงานแล้ว พราวควรคิดให้ดีว่าตัวเองทำอะไรอยู่ การที่คุณ
