ดลรวีที่มีท่าทางว่าหลับสบายรีบโอบเอวบอบบางเอาไว้ ซุกใบหน้าหล่อเหลาที่แผ่นหลังเนียน
“อือพี่ดล พอแล้วค่ะ” พิรันดาสะดุ้งน้อยๆ ห้ามปากสั่น
“พออะไรคะ พี่ให้ปู้ยี้ปู้ยำทั้งคืนแล้ว เช้านี้ก็ต้องให้พี่กินบ้างสิครับ” ดลรวีล้อเลียน
“อื้อ... คนหื่น” พิรันดาหันมาทุบอกเขาอย่างอ่อนแรง เธอน่ะเหรอจะทำอะไรเขาได้ เขาน่ะสิทำเธอหมดแรงคาเตียงอยู่ใต้แรงกำยำของเขาแทบทั้งคืน แล้วยังมีหน้ามาพูดแบบนี้อีก
“โอ๊ย! ทุบพี่ทำไมครับ วันนี้ถึงตาพี่บ้างนะครับ เมื่อคืนพี่ยกให้น้องดาไปแล้ว” ดลรวีรวบมือน้อยเอาไว้ด้วยรอยยิ้มแพรวพราว
“ไม่พูดด้วยแล้ว เพิ่งรู้ว่าพี่ดลก็เจ้าเล่ห์เหมือนกัน”
หญิงสาวว่าให้อย่างงอนๆ
“ไม่พูดแต่ถนัดทำ” เขาพูดตาพราว
“ไม่เอาค่ะ น้องดาจะไปอาบน้ำ หิวแล้วด้วย”
ภรรยาคนสวยบ่ายเบี่ยง
“ให้พี่อาบให้นะครับ พี่รู้ว่าเมียพี่ไม่มีแรง”
สามีสุดหล่ออาสาแข็งขัน
“ว้าย!! พี่ดล”
พิรันดาค้อนให้เมื่อโดนอุ้มเข
