“ป้าอยากพาหนูไปที่สมาคมหน่อยจ้ะ ป้าตัวคนเดียว แม่เราเค้าหลงผัว หนีกลับเมืองนอกไปแล้วไม่ใช่เหรอ” พิมพ์แขอดที่จะพูดกระทบไปถึงพิสมัยผู้เป็นน้องสาวเสียไม่ได้
พิรันดาต้องลอบผ่อนลมหายใจหนักๆ เธออยากขัดใจท่าน แต่ทำไม่ได้ เพราะหากขัดใจ ไม่ตกปากรับคำ ท่านจะมีวิธีของท่านที่ทำให้เธอจำต้องทำตามโดยขัดไม่ได้ ที่สำคัญตอนนี้เธอกับพี่ชายกำลังวางแผนที่จะทำให้ท่านให้อภัยมารดา
“หนูไปแต่งตัวสิจ้ะ เอาให้สวยๆ เลยนะลูก”
พิมพ์แขรีบดันหลังหลานสาวให้ขึ้นห้องไปแต่งตัว เธอกำลังคิดว่าหากพิรันดาย้ายไปอยู่กับเธอ คงดีไม่น้อย เพราะพลมีครอบครัวแต่งงานไปแล้ว หมดห่วงไปแล้วคนหนึ่ง เหลือแต่หลานสาวสุดที่รักของเธออีกคนเท่านั้นที่ยังไม่เป็นฝั่งเป็นฝา
ส่วนหลานคนสุดท้องที่เดินทางกลับไปอยู่ต่างประเทศกับน้องสาว เธอไม่รับไอ้เด็กนั่นเป็นญาติฝ่ายไหนทั้งนั้น ด้วยความที่โกรธเคืองน้อยใจน้องสาวที่เธอหาผู้ชายดีๆ ให้แต่กลับไปคว้าฝรั่งมาเ
