เฟย....
"เฟย!!! ใช่เฟยหรือเปล่า"
"แก้วตา??" ผมมองผู้หญิงตรงหน้าเธอคือแก้วตาแฟนคนแรกของผมเองเราเลิกกันได้สิบปีแล้ว ส่วนสาเหตุที่เลิก...ก็เป็นเพราะผมเองแล่ะ อันที่จริงผมก็ลืมไปแล้วด้วยว่าตัวเองเคยมีแฟนแล้วก็ทำตัวไม่ดีมาก่อนเพราะแบบนี้ผมถึงรู้สึกวูบไหวเมื่อเจอคนรักเก่าอีกครั้งที่ไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่เลิกกันไปคือพอเจอเธอมันก็เหมือนผมตอกย้ำตัวเองว่าเคยทำตัวแย่แค่ไหนตอนที่คบกับเธอ
"ใช่ตาเอง ดีใจจังที่เจอเฟย เราไม่ได้เจอกันเลยเนอะตั้งแต่..เราเลิกกัน" จากตอนแรกที่เจอหน้ากันแก้วตามีสีหน้าดีใจที่ได้เจอแต่พอพูดประโยคหลังแก้วตามีสีหน้าเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัดจนผมรู้สึกได้
"เอ่อ..แล้วตาเป็นอะไรทำไมถึงสวมชุดของโรงพยาบาล" ผมเปลี่ยนเรื่องพูดเพราะไม่อยากให้เธอเศร้าแบบนี้ซึ่งผมก็รู้สึกเศร้าไปด้วย
"ตาคือว่า...ตาไม่สบายน่ะ" เธอยิ้มน้อยๆตอบผมพร้อมก่อนจะรีบหลบสายตา
"เป็นอะไรที่ว่าไม่สบาย??"
"คือ..." เสียง
