บทที่ 5 ยาหยีของบีบี๋ 1/2
1047 คำ
สิบโมงเช้าวันถัดมา ร่างที่ร้าวระบมตื่นมาด้วยเสียงโทรศัพท์ของตัวเองที่ดังรำคาญหูที่สุด เธอควานหาบนหัวเตียงทั้งยังสะลึมสะลืออยู่ นิ้วเรียวสวยเลื่อนรับสายแล้วพูดด้วยน้ำเสียงอู้อี้
“ฮัลโหล”
“อีรวิ...ยังไม่ตื่นอีกเหรอยิ้มยันเช้าหรือไง ข่าวใหญ่แล้ว” คนิ้งตื่นมาโซเชียลก็ฮอตปรอทแตกเลยทีเดียว เมื่อนักธุรกิจหนุ่มเจ้าของผับไฮโซ thousand lights เปิดตัวสาวข้างกายในสภาพที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าทำอะไรกันมา หวานฉ่ำขนาดนั้น ทั้งมีรอยแดงที่คอ แถมยังเลือกมุมที่เห็นแค่เสี้ยวหน้าตอนสาวนิรนามคนนั้นซบอกอย่างหมดเรี่ยวแรง สาวใหญ่สาวน้อยต่างอกหักกันเป็นแถว ๆ เพราะ แฮชแท็ก #ยาหยีของบีบี๋ #ใต้ตัวจริงเปิดตัว
“ข่าวอะไรใหญ่...อะไรใหญ่โอ๊ย...อยากนอน เมื่อคืนเจอของใหญ่มาร้าวไปหมด” เสียงบ่นอู้อี้บอกกับเพื่อนที่โทรมากวนเวลานอน เมื่อคืนแม้ว่าจะเมา แต่ก็มันเช่นกัน ภาพสุดท้ายจำได้คือจุ๊บที่แก้มสากของพี่พันแสงของเธอแล้วหลังจากนั้นก็จำไม่ได้อีกเลย
“หยี...ตื่นแล้วเหรอบี๋ซื้อโจ๊กใส่ไข่ลวกสองฟองมาให้ เอาน้ำส้มด้วยไหมครับ”
เสียงที่ลอดเข้าผ่านไปในโทรศัพท์ของคนิ้งทำให้รู้ทันทีว่ารวิวรรณนั้นอยู่กับผัวใหม่ใหญ่ยาว จนเธอต้องวางก่อน
“เออ...ค่อยคุยกันไปเอาใจผัวก่อน ไม่สิให้ผัวเอาใจ” คนิ้งปิดโทรศัพท์แล้วก็ยิ้มให้กับเพื่อนที่ได้เจอผู้ชายดี ๆ ที่พร้อมเปิดตัวสักที สงสัยเธอต้องไปซื้ออาหารเลี้ยงหมาขี้เรื้อนแทนเพื่อนเสียแล้ว
“บี๋...” เสียงอ้อนของรวิวรรณทำให้คนที่ตั้งใจจะมาเรียกเธอไปทานอาหารที่โต๊ะเปลี่ยนใจยกมาบนเตียงแทน
“ทานข้าวก่อน เดี๋ยวทานยาแก้ปวด” แน่นอนว่าหากไม่ปวดเนื้อปวดตัวเธอคงแข็งแรงมาก จำได้ว่าเมื่อคืนใส่ยับเช่นเดียวกัน แม้ว่าจะเป็นครั้งแรกของเธอก็ตาม
“มีอะไรกินบ้างคะ” ใบหน้าอ้อนเอ็นและอ้อนเอานั่นทำให้เขาอยากกินเธออีกหลาย ๆ รอบแต่คงต้องพักให้เธอหายเจ็บสักสามวัน แม้ว่าจะยังเสียดายที่เมื่อคืนได้แค่รอบเดียวก็ตาม
“มีโจ๊ก...ใส่ไข่สองฟองกับน้ำส้ม มาบี๋ป้อนให้”
เวลาเขาแทนตัวเองว่าบี๋มันจั๊กจี้หัวใจชอบกล แต่ชอบนะ เธอลุกขึ้นขยับตัวซ้ายก็โอย ขวาก็โอย จนคนที่เป็นต้นเหตุต้องช่วยพยุงขึ้นให้เธอนั่งได้
“นั่งเฉย ๆ เดี๋ยวบี๋ป้อนเอง” นี่เป็นครั้งแรกที่เขาทำอะไรแบบฟีลแฟนกับผู้หญิง ปกติแค่เซ็กส์จริง ๆ น้ำแตกแล้วแยกทาง แต่กับเธอที่เป็นข้อยกเว้นที่แสนพิเศษ
เธออ้าปากรอเขาเป่าโจ๊กให้อย่างมีความสุข เมื่อคำแรกป้อนถึงปากรู้เลยว่าโจ๊กคำนี้อร่อยที่สุดตั้งแต่เคยกินมา
“หืม...อร่อยแบบนี้อยากให้ป้อนทุกวันเลยค่ะ” เต๊าะหลังตื่นนอนแล้วหนึ่ง แต่ดูเหมือนเขาจะชอบแฮะ รอยยิ้มหวาน ๆ นั่นมันอะไรกัน ไม่ใช่ว่า...หลงเธอเข้าแล้วหรอกนะ
“ก็มาอยู่ด้วยกันสิจะได้โม๊ก...เอ้ยกินโจ๊กทุกวัน”
หล่อ หื่น อารมณ์ดี ! ครบสูตร
อื้อหือ...ผู้ชายชวนมาอยู่ด้วย ตาย ๆ รวิวรรณเธอจะตายก่อนไหม ทำไมเขาช่างน่ารักอย่างนี้
“ได้เหรอ”
“ไม่ติด”
ท่าทางไม่ยี่หระของเขาทำให้รวิวรรณรู้สึกดี แม้ว่าจะเป็นข้อตกลงชั่วคราว แต่ขอเก็บความสุขไว้ให้เต็มหัวใจก่อนแล้วกัน เมื่อวันที่แยกกันมาถึง จะได้มีโมเมนต์หวานให้คิดถึงยามห่างกัน
“คนิ้งบอกว่ามีข่าวใหญ่อะไรเหรอคะ” เธอนึกขึ้นได้เพื่อนสาวเธอบอกว่ามีข่าวใหญ่ยังไม่รู้ว่าข่าวใหญ่อะไร
“กินก่อนเดี๋ยวบอก”
เขาอมยิ้มกรุ้มกริ่มทำให้แปลกใจ ได้แค่เก็บความสงสัยไว้ก่อน ตอนนี้ฟินกับการโม๊ก...เอ้ยกินโจ๊กถ้วยนี้ก่อน ต่อให้ปกติเธอทานไม่เยอะ แต่มีคนป้อนขนาดนี้อีรวิแดกหมดถ้วยแน่นอนค่ะ ยิ่งตอนเขายกนิ้วเช็ดมุมปากแล้วเอามาดูดทำให้เธออยากกรี๊ดดัง ๆ
โอ๊ย...ร้อนไปหมดแซ่บมากพ่อ!
ไม่พอเพียงแค่นั้น เขายังยกน้ำส้มให้เธอดื่มเหมือนตัวเองเป็นง่อยแขนขาขยับไม่ได้ ทั้งถ่ายรูปตอนป้อนน้ำส้มไว้อีก
‘ให้ผู้ป้อนข้าว ยกแก้วน้ำให้ดื่มอยากเป็นยาหยีของบีบี๋ตลอดไปเลยต้องทำไงหนอ’
แววตาซุกซนของรวิวรรณเปล่งประกายฉายความสุขออกจากใบหน้า แล้วเธอก็คิดบางอย่างขึ้นได้
‘ข้าแต่เจ้าที่ผีสางในห้อง นอกห้อง ดาดฟ้า เทวดาทั้งหลาย หากอีรวิได้เขาเป็นผัวตลอดชีวิต อีรวิจะแก้บนรำถวายให้เลยเอา’
ใบหน้าเปื้อนยิ้มแต่ในใจยกมือบนบานสิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่ มองหน้าเขาแล้วเขียนตัวโต ๆ ไว้ตรงหน้าผาก
ผัวกูค่า...!
“บี๋โพสต์รูปคู่ลองไอจี คนกดไลค์เป็นหมื่น คอมเมนต์ท์สามพัน” เขาเปิดโทรศัพท์พร้อมกับรูปที่ยืนยันว่าเขาทำจริงจนรวิวรรณมองเขาตาปริบ ๆ สลับกับมองโทรศัพท์
“เอ่อ...พี่เปิดตัวแบบนี้...ไม่กลัวที่บ้านพี่...”
“แม่โทรมาเรียกแต่เช้าแล้ว ให้พารวิไปหา พี่เลยบอกว่าจะไปอาทิตย์หน้า เพราะอาทิตย์นี้จะหวานกับหยีก่อน” น้ำเสียงกรุ้มกริ่มเปล่งออกมากับแววตาเจ้าเล่ห์มองเธอราวกับเป็นของหวาน
เปิดตัวกับที่บ้านก็มา อีรวิหัวใจจะวายแล้วแม่เอ้ย...!
“แต่ว่า...มัน...เอ่อ...คือเป็นแค่สัญญาใจกันไม่ใช่เหรอ” ทำไมเหมือนรู้สึกว่าโดนจับ ทั้งที่ตัวเองจะจับเขาวะ มึนไปหมดทำตัวไม่ถูก จำได้ว่าเมื่อคืนเธอได้เขา แต่ทำไมเช้านี้เหมือนเขาได้เธอยังไงชอบกล
- ผู้เขียน
