ตอนที่ 24
ฆ่า!
สายลมเย็นยะเยือกพัดผ่านแนวป่าทึบ ขณะที่สองร่างเคลื่อนที่ผ่านหมู่ต้นไม้ เสียงกิ่งไม้หักดังเป็นระยะบ่งบอกว่าศัตรูกำลังเร่งตามมาไม่ไกลจากพวกเขาเท่าไหร่นัก ครั้งนี้ช่างเป็นประสบการณ์ชีวิตที่ดีเสียจริง ๆ
"ทางนี้"
แม่ทัพหลงเยี่ยนคว้ามือไป๋ลี่เซียนไว้แน่น เขาดึงนางให้กระโดดลงไปซ่อนตัวหลังโขดหิน ชายหนุ่มกอดเธอเอาไว้แน่นจนร่างกายบอบบางนั้นแทบจมหายไปกับแผงอก กลิ่นเหงื่อผสมกลิ่นหอมของเสื้อผ้าและกลิ่นกายของเขากำลังลอยแตะจมูกของเธอจนมัวเมา ในขณะที่กำลังเคลิบเคลิ้มเธอต้องได้สติเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าของศัตรูดังเข้ามาใกล้
"ข้าเห็นว่าเห็นพวกมันหนีมาทางนี้ไม่ผิดแน่!"
"แยกกันค้นหา! มันต้องอยู่แถวนี้แน่!"
เงาของเหล่าทหารเคลื่อนผ่านด้านบนโขดหินไปลิบ ๆ เธอที่ซุกตัวแนบชิดกับหลงเยี่ยนค่อย ๆ เบี่ยงหน้าออกมาจากแผงอกของเขาเผื่อมองไปทางทหารกลุ่มนั้น พวกเขาอยู่ให้เงียบและนิ่งที่สุดรอคอยให้ศัตรูผ่
