ปาลินเหลือบตามองดูนาฬิกาอีกครั้งเกือบเจ็ดโมงเช้า เธอเปิดประตูหน้าระเบียง ออกมารับลมอยู่ด้านนอก มือบางถูกยกขึ้นกอดอกตัวเองสายตาทอดมองไปยังเบื้องล่าง ไม่ว่าจะเป็นวันธรรมดาหรือวันหยุด รถราบนถนนไม่เคยจะจางหาย เสียงแตรบีบร้องดังเซ็งแซ่บนถนนกว้าง เธอถอนหายใจก่อนจะหันไปให้ความสนใจกับอีกด้านผู้คนอีกมุมหนึ่งก็เดินกันขวักไขว่บนฟุตปาธ รถใหญ่น้อยลงแต่ก็เต็มไปด้วยจักรยาน และจักรยานยนต์จนน่าปวดหัว วันนี้เธอก็เหมือนนกน้อยที่มองพวกเขาจากบนตึกสูง ๆ แต่อีกไม่นานก็คงได้ลงไปเดินกับคนพวกนั้นในระดับเดียวกัน เธอไม่เคยลืมสถานะตัวเองว่าได้มายืนอยู่บนที่สูงด้วยเหตุผลอะไร
ปาลินกลับเข้ามาด้านในสำรวจความเรียบร้อยอีกครั้ง ก่อนจะเจ้าไปลากกระเป๋าเดินทางที่ถูกจัดไว้ตั้งแต่สองวันที่แล้ว แม้ว่าแผนจะถูกเปลี่ยนไป แต่เธอยังไม่เปลี่ยนใจที่จะเดินทาง หญิงสาวหยุดยืนอยู่หน้าห้อง ก้าวขาไม่ออกเมื่อได้สบตากับคนตัวใหญ่ที่ยืนขวางหน้าป
