ด้านมาร์คัส
“ตกลงข้อมูลครบแล้วใช่ไหม” เสียงเพลย์บอยหนุ่มเอ่ยถามยังเพื่อนสนิททั้งสองขณะที่กำลังเดินลงจากตึกห้องสมุด
“อืม” ตงตงพยักหน้าตอบ ขณะที่เสียงหวานใสของใครบางคนดังขึ้น
“พี่ธามคะ~” หนุ่มวิศวะที่ถูกแฟนตัวเล็กเรียกก็ไม่รอช้าที่จะรีบสาวเท้าเดินตรงไปหา
“มันไม่คิดจะล่ำลาอะไรเพื่อนเลยหรือไง” มาร์คัสเอ่ย ซึ่งตงตงยักไหล่ตอบกลับตามสไตล์ ก่อนที่ทั้งสามจะแยกย้ายเดินตรงไปยังลานจอดรถที่ประตำใต้ตึกของตัวเอง ทว่าขณะที่สองเท้าหนักกำลังเดินผ่านบริเวณกำแพงที่เชื่อมติดโรงจอดรถอยู่นั้น
พลัก!
“เงินอยู่ไหน!” เสียงแหลมของหญิงสาวคนหนึ่งที่ฟังดูไม่ประสงค์ดีเท่าไหร่ตะคอกถามยังใครบางคน แน่นอนว่าร่างสูงที่ได้ยินอดไม่ได้ที่จะค่อย ๆ เดินเข้าไปมองยังสถานการณ์ที่เขาคิดว่า คงจะเป็นเรื่องไม่สมควรอย่างแน่นอน
“ฉันถามว่าเงินอยู่ไหนหมด ฮะ!”
“อิงไม่มีแล้วค่ะ”
“ว่าไงนะ อีน้ำอิง! มึงกล้าพูดว่าไม่มีงั้นเหรอ…” พูดจบ
