บทที่ 4
พี่ชายสอนน้องสาว
“แต่เธอต้องตามไป เอา !! ที่ห้องฉันนะ”
“พี่มาร์ชให้มายด์ตรงนี้ไม่ได้เหรอ” เด็กสาวเอียงคอถามพลางครุ่นคิด จะทำให้ยุ่งยากทำไมในเมื่อก็แค่บันทึกเบอร์โทรลงบนเครื่องของเธอ
คิดแล้วก็น้อยใจ อยู่บ้านเดียวกันมาตั้งเจ็ดปี นอกจากจะไม่ค่อยคุยกัน ช่องทางสื่อสารระหว่างเขากับเธอก็เป็นศูนย์ ไม่ว่าจะเบอร์โทร ไลน์ หรือแอคเค้าท์ทางโซเชียลต่างๆ เธอกับเขาไม่มีปฏิสัมพันธ์กันเลย คนที่มีเบอร์โทรมาร์ชมีแค่คุณธวัชกับดนัยเท่านั้น เธอไม่กล้าพอที่จะขอเบอร์โทรของเขากับคนอื่นเพราะกลังถูกโกรธ
“ตรงนี้ไม่มี ‘อารมณ์’ จะให้” เจ้าของใบหน้าเรียบเฉยแต่สายตาแพรวพราวพูดจบก็เดินหลบร่างบางตรงไปยังบันไดเพื่อขึ้นห้องของตัวเองทันที
“เดี๋ยวสิคะพี่มาร์ช รอมายด์ด้วยค่ะ”
ร่างเล็กวิ่งตามร่างสูงขึ้นไปยังชั้นสองของบ้าน ปล่อยให้สมจิตที่เตรียมอาหารรอมองตามด้วยแววครุ่นคิด ภาวนาขออย่าให้เกิดเรื่องไม่ดีไม่งามขึ้น ลำพังเป็นแม่บ้านคงเข้าไปยุ่งมากไม่ได้
แกร็ก..
มาร์ชเปิดประตูก่อนหันมองมายด์ที่เดินตามมา ยิ้มมุมปากและใช้สายตาสั่งให้เธอเดินเข้าไปก่อนจากนั้นก็ปิดประตูแล้วกดล็อก ร่างสูงเดินตามร่างบางเข้าไปจนทั้งสองหยุดอยู่กลางห้องโดยยืนหันหน้าเข้าหากัน
“อ่ะ..พี่มาร์ชช่วยบันทึกเบอร์พี่ให้มายด์ด้วยค่ะ”
เด็กสาวยื่นโทรศัพท์ของตัวเองให้มาร์ช เขารับไปแล้วกดแต่หน้าจอเครื่องสื่อสารยังดำสนิท ชายหนุ่มเลยยื่นกลับมาให้เด็กสาวดู เลิกคิ้วขึ้นสูงเป็นเชิงถาม
“แหะๆ มายด์ลืมค่ะว่าโทรศัพท์แบตหมด” เด็กสาวยิ้มหน้าเจื่อนก่อนรับกลับมาถือไว้ตามเดิม
“หึ ซื่อบื้อชะมัด”
“มายด์ไม่ได้ซื่อบื้อนะคะก็แค่ลืม มายด์คงตื่นเต้นที่จะมีเบอร์โทรพี่มาร์ชเลยเบลอๆ ค่ะ”
ปากจิ้มลิ้มสีชมพูตามธรรมชาติพูดอย่างดีใจ ใบหน้าใสเปื้อนรอยยิ้มแต่ก็ต้องชะงักเล็กน้อยเมื่อคู่สนทนาขยับเข้ามาใกล้ ใบหหน้าทั้งสองห่างกันไม่กี่เซนต์ ส่งผลให้เด็กสาวแหงนหน้ามองใบหน้าหล่อเหลาของมาร์ชในระยะประชิด จมูกโด่งเป็นสัน ผิวหน้าขาวใสอมชมพูไม่แพ้ผู้หญิง ริมฝีปากหนาได้รูป ตาคมสีน้ำตาลเข้ม คิ้วหนา ผมดกดำที่ตัดเป็นทรงถูกเซตอย่างลวกๆ
..เฟอร์เฟค ไม่มีคำไหนจะเหมาะกับเขานอกจากคำนี้..
“เธอเคยมีแฟนบ้างมั้ย ”
คำถามของคนพี่ทำให้ใจดวงน้อยสั่นอย่างห้ามไม่ได้ เธอสบตาเขาก่อนส่ายหน้าปฏิเสธอย่างรวดเร็ว ทำให้ผมหางม้าไหวไปมาดูน่ารักไร้เดียงสา
..ฮึ่ม มันน่าแกล้งให้ร้องเสียจริงๆ ..
“แล้วอยากมีมั้ยล่ะ”
“ไม่ค่ะ..มายด์อยากตั้งใจเรียนมากกว่า มายด์อายุแค่สิบหกเองแม่ยังไม่อยากให้มี แม่บอกว่ารอให้มายด์โตจนเข้ามหาลัยก่อนถึงจะมีได้”
“งั้นที่เราจูบกันเมื่อคืน คือจูบแรกของเธอสินะ”
ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกแต่ก็ถามเพื่อดูปฏิกิริยาของคนตัวเล็กว่าจะมีอาการเช่นไร หากเขาพูดถึงจูบอันดูดดื่มเมื่อคืน
“ปะ..เป็นจูบแรกของมายด์ค่ะ” พูดแล้วก็รีบหลบตาเขา พวงแก้มเนียนใสแดงเรื่ออย่างห้ามไม่ได้ มือกำโทรศัพท์ไว้แน่นทั้งประหม่าทั้งเขิน
“มิน่าล่ะ ถึงจูบไม่ได้เรื่อง จืดชืดมาก แต่ถ้าทำบ่อยๆเธอคงจูบเก่งขึ้น”
“เอ่อ..ยังไงคะ” เด็กสาวเงยหน้ามองคนตัวโตตาแป๋ว ไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาจะสื่อ
“เอางี้มั้ย ฉันจะฝึกเรื่องจูบให้เธอ เวลามีแฟนจะได้มีประสบการณ์ จะได้จูบเก่งขึ้น”
“........” เป็นอีกครั้งที่คำพูดของมาร์ชทำให้มายด์ใจสั่น มันกำลังเต้นอย่างบ้าคลั่งในตอนที่ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาใกล้ จนสัมผัสได้ถึงกลิ่นแอลกอฮอล์ เด็กสาวเม้มปากก่อนส่ายหน้า
“มะ..ไม่ดีกว่าค่ะ”
“ว๊า..ฉันก็อุตส่าห์อยากทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเราให้ดีขึ้นแบบที่เธอบอก แต่กลายเป็นว่าเธอปฏิเสธซะงั้น”
“มายด์ว่าไม่ค่อยเหมาะ เราทำอย่างอื่นดีกว่ามั้ยคะพี่มาร์ช”
มายด์ก้มหน้างุดเพื่อซ่อนความอาย คำพูดและสายตาหื่นกระหายของมาร์ชทำให้เธอเกิดความรู้สึกอยากทำและไม่อยากทำในเวลาเดียวกัน
“จะคิดมากทำไม ก็แค่จูบป่ะวะ ฉันไม่ได้บอกว่าจะมีอะไรกับเธอซักหน่อย เรื่องจูบเป็นเรื่องธรรมดามาก”
“แต่เราก็ไม่ควรทำไม่ใช่เหรอคะ? ถ้าเป็นพี่น้องกัน ”
“ใครบอกว่าไม่ควรทำ การจูบก็เป็นเรื่องที่พี่ชายควรสอนน้องสาว”
“.......”
“เธออยากให้ฉันมองเธอเป็นน้องสาวไม่ใช่เหรอ อยากให้ฉันทำกิจกรรมร่วมกับเธอ นี่ไงฉันก็กำลังเสนอ ไม่เป็นไรหรอกน่าแค่จูบเอง” ชายหนุ่มพยายามหว่านล้อมเมื่อเห็นความลังเลของเด็กสาว
“มะ..มันไม่เป็นไรจริงๆ เหรอคะ”
มาร์ชเชยคางมนขึ้นมา ทั้งสองสบตากัน ก้านนิ้วยาวไล่วนไปตามขอบปากสีชมพูช้าๆ
“เชื่อฉันสิ..มันไม่เป็นไรจริงๆ ”
มาร์ชก้มลงไปปิดปากนุ่มแนบชิดอย่างใจเย็น เด็กสาวยืนตัวแข็งทื่อหลับตากลั้นใจด้วยความตื่นเต้นผสมความกลัว โทรศัพท์ในมือหล่นลงพื้นก่อนที่มือบางจะยกขึ้นกำชายเสื้อของเขาไว้แน่น เมื่อลิ้นอุ่นร้อนแทรกเข้ามาในโพรงปากนุ่ม ลิ้นสากกวาดต้อนลิ้นเล็กให้จนมุม ก่อนจะดูดดึงหยอกเย้าเล่นไปมา
“อื้ม..” เสียงครางพอใจดังขึ้นจากคอแกร่งเมื่อลิ้นเล็กๆ เริ่มตวัดโต้ตอบกับเขา บ่งบอกว่าเด็กสาวหัวไวกับเรื่องนี้
มาร์ชค่อยๆ ดันร่างบางให้ถอยหลังไปช้าๆ ขณะที่ปากก็บดขยี้อย่างหนักหน่วง ทั้งคู่ขยับไปจนถึงเก้าอี้หน้าโน๊ตบุ๊ค มาร์ชนั่งลงก่อนดึงให้ร่างบางนั่งบนตัก เรียวลิ้นสากตะโบมดูดดุนลิ้นเล็กอย่างมูมมาม ความไร้เดียงสากระตุ้นอารมณ์กำหนัดของเขาได้เป็นอย่างดี
“อื้อ อื้อ..” มายด์ตัวสั่นตกใจ รับรู้ถึงความแข็งขึงใต้ร่มผ้าที่นั่งทับอยู่ มันผงาดดันเสียดสีสะโพกผาย มือหนาเริ่มลูบไล้บั้นท้ายงอนงามสลับกับบีบเคล้นอย่างถือวิสาสะ เสียงบดเคล้าริมฝีปากเฉอะแฉะน้ำลายดังขึ้นไม่ขาด
“อ่าส์ อื้มม..” มาร์ชถอนจูบอย่างอ้อยอิ่ง น้ำลายสีใสไหลยืดเชื่อมปากทั้งสอง คนบนตักหอบหายใจจนอกกระเพื่อม สายตาคมจ้องไปยังอกอวบอย่างหื่นกระหาย ก่อนจะประกบจูบลงบนริมฝีปากบางอย่างดูดดื่มอีกครั้ง ความหอมหวานทำให้มาร์ชไม่สามารถควบคุมความต้องการได้อีกต่อไป
ก้านนิ้วยาวแกะกระดุมเสื้อนักเรียนของเด็กสาวอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ล้วงมือเข้าไปบีบเคล้นอกอวบอย่างแรงภายใต้บราเซียสีขาวจนคนบนตักนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ
“อ๊ะ..พะ พี่มาร์ช พอก่อนค่ะ” มายด์ผละหน้าออกก่อนดันอกเขาให้ห่าง เสียงหอบหายใจหนักๆ ดังขึ้น ในขณะที่มาร์ชรั้งบราเซียร์ลง เผยให้เห็นอกอวบที่มียอดถันสีชมพู
“ไม่ต้องกลัวเด็กน้อย..อ่าส์ มันแข็งสู้นิ้วฉันแล้ว” มาร์ชพูดพลางเขี่ยยอดถันเบาๆ จนมันแข็งเป็นไต
“ไม่เอา พอก่อน ตรงนี้มายด์ไม่ให้ทำนะคะ” เด็กสาวดิ้นออกจากตัก แต่โดนมือหนาอีกข้างเกี่ยวเอวบางไว้แน่น
“ทำไมจะทำไม่ได้ล่ะ หื้ม..”
มาร์ชถามพลางก้มลงใช้ลิ้นเลียยอดถันสีสวย จากนั้นก็ดูดกลืนมันเข้าปาก มืออีกข้างก็บีบอกอวบที่ว่างอยู่อย่างเมามันส์ มายด์ได้แต่เกาะบ่าเขาไว้แน่นศีรษะเล็กแหงนเงยไปด้านหลังเพื่อให้อีกคนดูดดึงหน้าอกได้ถนัดถนี่ มาร์ชสลับดูดเลียเต้างามทั้งสองข้างจนเวลาผ่านไปหลายนาทีถึงได้ถอนปากออกจากยอดถันฉ่ำวาวน้ำลาย ชายหนุ่มเงยหน้ามองใบหน้าเล็กที่แดงก่ำก่อนยิ้มบางๆ ให้เธอ
“พะ..พอนะคะ มายด์กลัว” ปากเล็กบามเจ่อขยับพูดเสียงเบา
“ไม่ต้องกลัว..ถ้าทำบ่อยๆ เธอจะชอบเอง”
“ไหนพี่มาร์ชบอกว่าจะสอนจูบไงคะ ละ..แล้วทำไมถึงต้อง เอ่อ ดูดหน้าอกมายด์ด้วยล่ะ”
พูดจบมายด์ก็ซบหน้าลงบนไหล่กว้างด้วยความเขินอาย ใช้มือดึงบราเซียร์ขึ้นปิดอกให้พ้นสายตา เพราะเขามองมันราวกับว่าจะกลืนกินทำให้รู้สึกหวั่นใจ
“ตอนเธอมีแฟน แฟนของเธอก็ต้องทำแบบที่ฉันทำนี่แหละ ฝึกไว้บ้างจะได้เป็นงาน..ไม่ดีเหรอ? ” มาร์ชก้มมองคนบนตักที่ขยับตัวมุดหน้าหนีสายตา
“มายด์ไม่ให้ใครทำแบบนี้กับมายด์หรอกค่ะ..” เด็กสาวพูดในสิ่งที่คิด เพราะแค่นึกภาพว่ามีคนอื่นมาทำแบบนี้กับร่างกาย เธอก็รู้สึกรับไม่ได้
..ถ้าไม่ใช่มาร์ช..
“ให้ฉันทำคนเดียวว่างั้น”
“..........” มายด์ไม่ได้ตอบคำถาม แต่เธอผละใบหน้าออกจากไหล่กว้างสบตากับชายหนุ่ม ตากลมโตหยาดเยิ้มเปิดเปลือยความรู้สึกที่มีต่อพี่ชายร่วมโลกอย่างไม่ปิดบัง จากนั้นริมฝีปากบางก็เผยอออกเมื่อมาร์ชโน้มท้ายทอยเล็กให้ก้มลงไปประกบปากจูบกันอีกครั้ง
เขาสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากนุ่มก่อนดูดดึงลิ้นเล็กอย่างดูดดื่ม การตอบสนองอย่างไม่ประสาของอีกฝ่ายทำให้เลือดในกายพลุ่งพล่าน จากที่คิดว่าแค่เล่นกับเธอภายนอก แต่ตอนนี้เขากลับอยากทำอะไรกับร่างกายนี้เยอะขึ้น
จ๊วบ!
เสียงดูดดึงระหว่างริมฝีปากทั้งสองดังขึ้นตามแรงอารมณ์ของคนเป็นพี่ มือหนาเริ่มสอดเข้าไปในกระโปรงตัวสั้น แล้วค่อยๆ ลูบไล้เนินอวบอูมที่มีแพนตี้ตัวจิ๋วกั้นอยู่
“อื้อ อื้อ ” สัมผัสของมาร์ชทำให้ความรู้สึกบางอย่างของเด็กสาวตื่นตัวอย่างง่ายดาย มือเล็กเกาะบ่ากว้างไว้แน่น จิกเล็บลงไปอย่างแรงเมื่ออีกฝ่ายเริ่มบดขยี้ปุ่มกระสัน ในขณะที่ปากบางแสนหวานก็ถูกดูดดึงแลกน้ำลายจนเหนอะหนะไปหมด
ความเร่าร้อน ความกระสัน ที่ไม่เคยพบเจอ ทำให้เด็กสาวเริ่มหูอื้อ เธอหลับตาพริ้มปล่อยให้อีกฝ่ายฟ่อนเฟ้นร่างกายได้อย่างอิสระ