บัลลังก์นางร้าย

09 ลูกสาวเพื่อนแม่

หลายวันต่อมา

หลังจากที่ฉันย้ายมาอยู่คอนโดเต็มตัวฉันก็ไม่เคยกลับไปที่บ้านหลังนั้นอีกเลย แต่คุณแม่ก็ยังคงโทรมาหาฉันทุกวัน ฉันอยากให้คุณแม่ย้ายออกมาอยู่ข้างนอกกับฉันจริงๆเลยฉันสงสารคุณแม่ที่จะต้องคอยเป็นทาสรับใช้คุณพ่อแบบนั้น ฉันรู้ว่าเขาไม่เคยต้องการอะไรเลยนอกจากเงิน เพราะเงินมันทำให้เขามีอำนาจมีบารมีมีคนนับหน้าถือตา ซึ่งฉันกับแม่ก็เป็นแค่หุ่นเชิดที่เขาปั้นเอาไว้เสริมบารมีของตัวเองแค่นั้นแต่มันไม่ได้มีความหมายอะไรเลย

ฉันเองก็ไม่ได้อยากคิดแบบนี้กับคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าพ่อหรอกนะ แต่การกระทำนั้นฉันเห็นมาตั้งแต่เด็กฉันยังไม่รู้เลยว่าความรักแท้จริงจากคนเป็นพ่อมันเป็นยังไง แต่ฉันก็ไม่เคยโหยหาเพราะคุณแม่ได้ให้ฉันมามากพอแล้ว มากพอที่ฉันพูดได้เต็มปากเต็มคำว่าไม่ต้องการความรักจากคนเป็นพ่อเลยสักนิด ถึงใครจะว่าฉันเป็นลูกอกตัญญูก็ช่าง

.....

กริ๊ง กริ๊ง

เสียงกดกริ่งที่หน้าประตู ฉันวางโทรศัพท์แล้วรีบเดินไปเปิดประตูทันที

"พี่นับล่า!"ฉันฉีกยิ้มกว้างออกมาเมื่อได้เจอกับคนตรงหน้า ฉันไม่คิดว่าพี่นับล่าจะมาหาฉันที่คอนโด เพราะส่วนใหญ่เราจะนัดกันออกไปเจอที่ข้างนอกตลอดและส่วนมากก็จะเป็นความลับไม่มีใครรู้เลยแม้กระทั่งเพื่อนสนิทของฉันเอง

"เอ่อ...หยกว่างไหมพอดีว่าพี่จะไปซื้อของขวัญให้ลูกของเพื่อนแม่น่ะเธอเป็นผู้หญิงพี่เลือกซื้อของขวัญสำหรับผู้หญิงไม่เป็น ก็เลยคิดว่าจะมาชวนหยกไปช่วยเลือก"

"ว่างสิคะ พี่นับล่าเข้ามารอด้านในก่อนสิเดี๋ยวหยกแต่งตัวแป๊บนึงค่ะ"

"โอเคๆ"ฉันรีบเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องแต่งตัวแล้วรีบเดินออกมาทันทีเพราะกลัวว่าพี่นับล่าจะรอนาน

"เรียบร้อยแล้วค่ะเราไปกันเลยไหมคะ"

"อื้ม..."

......

บนรถ

"พี่นับล่าจะซื้อของขวัญเนื่องในโอกาสอะไรหรอคะหยกจะได้ช่วยเลือกถูก"

"ก็ของขวัญเฉยๆนี่แหละ พอดีว่าเขาเพิ่งจะกลับมาจากต่างประเทศน่ะพี่ก็เลยกะว่าจะซื้อของขวัญไปต้อนรับแต่พี่ไม่รู้ว่าจะซื้ออะไร"

"อืม...เธอเป็นคนแบบไหนคะ?"ฉันเลือกที่จะทำแบบนี้ก่อนเพราะนิสัยและความชอบของผู้หญิงแต่ละคนไม่เหมือนกัน

ส่วนใหญ่ถ้าจะเลือกซื้อของขวัญให้กับผู้หญิงจะต้องรู้จักนิสัยใจคอกันพอสมควรเลย หรือถ้าไม่รู้จักกันมากขนาดนั้นก็อาจจะเป็นสร้อยหรือกำไลข้อมือก็ได้

"เธอเป็นคนน่ารักนะ นิสัยดีขยันเรียน"

"อืม...ลองเป็นสร้อยเพชรมีจี้เล็กๆตรงกลางดีไหมคะ แบบนั้นก็สวยเหมือนกันนะคะหรือว่าจะเป็นกำไลข้อมือก็ได้แบบนั้นก็สวยดี"

ฉันเองก็เลือกของให้คนอื่นไม่เก่งหรอกนะแต่ฉันก็พอจะเดาถูกจากตัวฉันเองนี่แหละ ฉันเป็นคนที่แรงๆร้ายๆชอบอะไรที่มันจัดจ้านกระเป๋าเสื้อผ้ารองเท้า และหันไปมองพัดชาที่เป็นเด็กเรียบร้อยน่ารักเธอชอบของอะไรที่มันเล็กๆน่ารักปุ๊กปิ๊ก สามารถพกพาไปไหนได้สะดวก

และแล้วพี่นับล่าก็พาฉันมายังร้านเพชรร้านนึงในห้าง เป็นร้านเพชรใหญ่เลยแหละ

"สร้อยแบบนี้น่ะหรอที่หยกบอกว่าสวย เหมาะสำหรับคนตัวเล็กๆน่ารักๆ"

"อื้มใช่ค่ะ...แต่แบบนี้ก็สวยดีอีกแบบนึงนะคะมีจี้รูปหัวใจเล็กๆตรงกลางด้วย"

"ถ้าอย่างนั้นพี่เอาเส้นนี้ก็แล้วกัน"

"...."ฉันยิ้มให้กับพี่นับล่าเมื่อเขาเลือกเอาสร้อยเส้นที่ฉันเลือกให้

"ทั้งหมดราคาสองแสนหกหมื่นบาทค่ะ"พนักงานบอก

"นี่ครับ"พี่นับล่ายื่นบัตรเครดิตให้กับพนักงาน "ผมรบกวนห่อเป็นของขวัญให้ผมหน่อยนะครับผมจะเอาไปให้คนสำคัญ"

"ลูกสาวของเพื่อนแม่พี่คงจะดีใจมากเลยนะคะที่พี่ให้ความสำคัญมากขนาดนี้ หยกอิจฉาจังเลย"

"อิจฉาทำไมล่ะ...อยากได้ไหมพี่ซื้อให้ไปเลือกเอาเลย"

"พี่นับล่าพูดจริงๆหรอคะ"

"อื้อ..."

"ถ้าอย่างนั้นพี่นับล่าไปช่วยหยกเลือกหน่อยสิคะ"

"โอเคๆ"

ฉันพาพี่นับล่ามายังตู้กระจกที่วางแหวนเพชรโชว์อยู่ มีแต่วงสวยๆทั้งนั้นเลย

"หยกจะเอาแหวนหรอ?"

"ใช่ค่ะ มันไม่สวยหรอคะ"

"เปล่า พี่แค่ถามเฉยๆปกติพี่ไม่เห็นหยกจะชอบของพวกนี้เลยไง ส่วนใหญ่เห็นชอบซื้อแต่เสื้อผ้ากับกระเป๋า"

"ของอะไรที่มันสวยๆงามๆหยกก็ชอบทั้งนั้นแหละค่ะ เพียงแต่ไม่มีใครมาช่วยหยกเลือกซื้อแค่นั้นเอง พี่นับล่าว่าวงไหนสวยคะ"ฉันเข้าไปกอดแขนพี่นับล่าแน่นพร้อมกับเอาหน้าซบไปที่กล้ามแขนแน่นๆของพี่นับล่า

"พี่ว่ามันก็สวยทุกวงเลยนะ แต่สำหรับหยกพี่ว่านิ้วเกลี้ยงๆแบบนี้ใส่แหวนวงใหญ่ไม่สวยต้องเป็นแหวนวงเล็กๆ"

"ถ้าอย่างนั้นหยกเอาวงนี้นะคะ"ฉันเลือกแหวนตามที่พี่นับล่าบอกว่าฉันใส่แล้วจะสวย

"เอาสิถือว่าเป็นค่าตอบแทนที่มาช่วยพี่เลือกของวันนี้"

"ฮื้ออ...ค่าตอบแทนหยกขอเป็นอย่างอื่นได้ไหมคะ"

"อะไรล่ะ?"

"คืนนี้อยู่ดื่มกับหยกที่ห้องได้ไหมคะ หยกไม่อยากออกไปเที่ยวหยกไม่มีรถ"

"อืม..."

"เย้!...พี่นับล่าใจดีที่สุดเลย ฟอดด"ฉันเขย่งเท้าแล้วหอมแก้มพี่นับล่าไปฟอดใหญ่

"ใบหยก! อย่าทำแบบนี้เดี๋ยวมีใครมาเห็น"พี่นับล่าหันมาพูดใส่ฉันด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจเท่าไร

"เอ่อ....ขอโทษค่ะหยกลืมตัว"ฉันก้มหน้าพูดอย่างรู้สึกผิด

ฉันก็แค่อยากจะแสดงความรักเหมือนคนรักคนอื่นๆที่ทำให้กับคนรักบ้าง

พอเลือกของอะไรเสร็จสรรพหมดแล้วพี่นับล่าก็พาฉันกลับมาที่คอนโด

"พี่นับล่าจะดื่มอะไรดีคะ เดี๋ยวหยกจะสั่งจากด้านล่างขึ้นมาให้"

"วอดก้าก็แล้วกัน"พี่นับล่าตอบ

"ได้ค่ะเดี๋ยวหยกสั่งขึ้นมาให้นะคะ"

ผ่านไปสักพัก

ฉันเดินไปเอาเหล้าที่พนักงานของคอนโดเอามาส่งก่อนจะรีบจัดมาเตรียมวางให้พี่นับล่าบนโต๊ะ พร้อมกับเปิดหนังรักโรแมนติกที่มีอีโรติกด้วยที่ห้องของฉันมันไม่มีหนังอะไรดูนี่นา ไม่เปิดหนังโป๊ให้ดูก็ดีแค่ไหนแล้ว

"เมื่อไหร่พี่จะบอกกับทุกคนคะว่าเราเป็นอะไรกัน"

"พี่ยังไม่พร้อม"

"ทำไมหรอคะ หยกไม่ดีตรงไหนหรือเปล่าพี่ถึงยังไม่พร้อมที่จะเปิดเผยสถานะกับหยก หรือว่าแท้จริงแล้วพี่ไม่ได้คิดอะไรกับหยกเลย"ที่จริงฉันก็ไม่ได้อยากคิดแบบนี้เลย แต่พอฉันได้กินเหล้าเข้าไปมันก็เริ่มทำให้ฉันคิดหนักกับเรื่องนี้

"...."

"พี่นับล่า..อุ๊บ!"

"อืมม...."